هشداری به اهل علم! استاد حاج آقا مصطفی خامنه ای در ابتدای درس خارج فقه، یک روایت اخلاقی ذکر می‌کنن؛ از جمله روایاتی که برام جالب (و البته !)بود این روایته👇 يَا هِشَامُ مَنْ أَحَبَّ الدُّنْيَا ذَهَبَ خَوْفُ الْآخِرَةِ مِنْ قَلْبِهِ وَ مَا أُوتِيَ عَبْدٌ عِلْماً فَازْدَادَ لِلدُّنْيَا حُبّاً إِلَّا ازْدَادَ مِنَ اللَّهِ بُعْداً وَ ازْدَادَ اللَّهُ عَلَيْهِ غَضَبا کسی که حب دنیا در دل دارد، خوف آخرت از قلبش می‌رود. 🔹علم را خدا می‌دهد و همه کارهای دیگر(تحقیقات، مطالعات، پژوهشها و ...) إعداد است برای حصول علم. (مقصود استاد این است که علم دست ما نیست ما فقط زمینه سازی می‌کنیم) اگر زیاد شدن علم در فرد باعث زیادتر شدن مَحبت فرد به دنیا شد بُعدش از خدا بیشتر می‌شود. در واقع به لحاظ مرتبه با وجود این علم پایین‌تر می‌آید و خدای متعال هم غضبش بر او زیاد می‌شود❗️ 🔹شاید نکته اش هم این باشد که این علم بنا بود چراغ باشد و باعث شناخت راه از چاه باشد اما معلوم می‌شود برایش قطع موضوعی شده است یعنی کاری به مودای و مفاد آن ندارد؛ 👈خوشحال است که علومی را دارد که خیلی‌ها ندارند. اثرش این است که مَحبتش به دنیا بیشتر می‌شود. فردی است که چراغ دارد و بیراهه می‌رود. این فرد خیلی است.😔 یادداشتهای یک طلبه👇 https://eitaa.com/joinchat/3598844148Cfcd3daff42