✅یکی ازصفاتي كه در اصحاب سيدالشهداء هست كه آنها را در اين منزلت قرار داده این است که آنها مثل انس طفل با مادر مأنوس با #مرگ هستند. 💥انساني كه با مرگ مأنوس نباشد همسفر اولياء خدا نيست. 💠استادسید مخمد مهدی میرباقری: اين بيان شب عاشوراي سيدالشهداء است: «يَسْتَأْنِسُونَ بِالْمَنيَّةِ دُونى اِسْتِئْناسَ الطِّفْلِ بَلَبَنِ أُمِّه» انساني كه با #مرگ مأنوس نباشد همسفر اولياء خدا نيست. انساني كه با بيش از دنيا مأنوس نيست و همه انسش با دنيا است و آخرت برايش جدي نشده بيش از دنيا برايش غريبه و بيگانه است و وقتي صحبت از آخرت مي شود، انگار از يك عالم تجربه نشده دوردستي براي او صحبت مي شود. چنین آدمی اهل اقدام نيست. يكي از چيزهايي كه در انسان قساوت قلب ايجاد مي­كند اين است كه انسان طَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ باشد. در سوره حديد مي فرمايد «فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَ كَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ»(حدید/16)؛ یعنی مثل كساني نباشيد كه فرصت ها را خيلي دور مي­ديدند لذا به قساوت قلب رسيدند. َطالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ يعني مثلاً ما مشهد مي رويم و ده روز مي­خواهيم بمانيم، سحر اول مي خوابيم و مي­گوييم نه شب ديگر وقت هست، امشب از راه رسيده و خسته هستیم؛ ولي اگر آدم يك شب مشهد باشد، چون فرصت كم است از سر شب تا سحر در حرم می­ماند و نمی­خوابد و استراحت نمی­کند. همه جا همينطور است آدم اگر احساس كرد كه حالا جواني طولاني است و سي سال طول مي كشد سي سال بعد می­بیند اين سالها تمام شد و هيچ كار نكرد. اگر خيال كرد ماه رمضان سي شب است، شب سي ام مي رسد اما هنوز یکبار ابوحمزه یا افتتاح نخوانده­است؛ ولي اگر فرصت را كوتاه بداند، مي­داند که ماه رمضان به چشم به هم زدنی تمام می­شود، پس از همان اولين لحظه كار را شروع مي كند؛ بلكه از قبل مهيا مي شود. اگر آدم خيال كرد شب جمعه خيلي طولاني است اين ساعتش را مجلس می­گیریم و گعده مي كنيم ناگهان مي­بينيد سحر جمعه شد و هيچ كار نكرد. انسان فرصت ها را بايد خيلي كوتاه و آخرت را خيلي نزديك بداند. تعبیر خداي متعال راجع به آخرت اين است «أَلَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ»(هود/81) اگر انسان احساس كرد صحنه­ های قیامت خيلي دور است، اين در انسان قساوت مي­آورد و انسان قسي القلب و سنگين مي­شود و نمي­تواند داد و ستدي داشته باشد. نه فرصت ها با او معامله مي­كنند و نه او با فرصت ها معامله مي­كند. قساوت آن حالتي است در انسان كه داد و ستد او قطع مي­شود و به فرموده قرآن «كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً وَ إِنَّ مِنَ الْحِجَارَةِ لَمَا يَتَفَجَّرُ مِنْهُ الْأَنْهَارُ»(بقره/74) یعنی حتی سنگ ها هم يك جوششي دارند اما اين انسان هیچ توليد و جوششي ندارد. اين قساوت برای وقتي است که انسان احساس مي كند فرصت ها دور هستند. در باب ظهور هم همينطور است؛ يكي از اركان ظهور اين است كه انسان #زمان_ظهور را #نزديك بداند چنانچه در روایات از معصومین و همچنین در قرآن آمده­است «إنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا * وَ نَرَاهُ قَرِيبًا»(معارج/6-7) آدم اگر احساس كرد که خيلي دوردست است، نمي تواند خودش را آماده بكند و به وظايف منتظر عمل بكند. #استاد_میرباقری