✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت68 ( 2 ) 🔹ره آورد عفّت و شکرگزاری 🔻امیرالمؤمنین (علیه السلام) در خطبه ۹۱ نهج‌البلاغه، فلسفهٔ فقر و غنا را اینگونه بیان می کنند که : " خداوند در تقسیم ارزاق، عدالت را میزان قرار داد تا بندگانش را در غنا با شکر آزمایش کند و در فقر با صبر" 🔻لذا در حکمت ۲۲۸ می‌فرمایند: " هر کس در مقابل یک غنی و ثروتمند، فقط به خاطر ثروتش تواضع کند، دو سوم دینش را از دست داده است. " در نهج البلاغه شریف، برای زیبا ماندن فقیر در این شرایط، چند راهکار ارائه شده است : 1⃣ راهکار اول این است که انسان قناعت پیشه کند؛ در حکمت ۳۷۱ می‌خوانیم : « لَا كَنْزَ أَغْنَى مِنَ الْقَنَاعَةِ » "هیچ گنجی بی نیاز کننده تر از قناعت نیست. " 2⃣ راهکار دوم این است که انسان، شغل و حرفه‌ای برای خودش دست و پا کند، ولو با زحمت، با کدّ یمین، رزقی به دست آورد، شرافت دارد که ثروتمند باشد و به فجور بگذراند و ناشکری کند؛ 🔻 در نامه ۳۱ خطاب به فرزندشان می‌نویسند: " داشتن حرفه ای همراه با عفّت در فقر و تنگدستی، بهتر از ثروتمندی همراه با فسق و فجور است. " 3⃣ راهکار بعدی، ترک آرزوهای دست نیافتنی و دور و دراز است؛ 🔻در حکمت ۲۱۱ می‌خوانیم: « أَشْرَفُ الْغِنَى تَرْكُ الْمُنَى » ؛ "شریف ترین نوع بی نیازی ، ترک کردن آرزوهاست." 4⃣ و آخرین راهکاری که در نهج البلاغه، برای زیبا ماندن شخصیت انسان در فقر مطرح شده است، در حکمت ۳۴۲، یأس از آنچه در دست مردم است، در مقابل طمع؛ حضرت فرمود: « الْغِنَى الاَْكْبَرُ الْيَأْسُ عَمَّا فِي أَيْدِي النَّاسِ » " بزرگ ترین نوع غنا و ثروتمندی، مأیوس شدن است از چیزی که در دست مردم است. " 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع