این محقق و کارشناس حوزه دین تصریح کرد: قربانی کردن در این روز بدین جهت است که انسان در زمین بودن، در زمین ماندن و تمامی علاقه‌های انسانی و زمینی‌اش را سر ببرد؛ این علاقه‌ها اگر بریده نشود، پر پرواز محقق نخواهد شد و نمی‌تواند پر بکشد. حاجی در عید قربان قربانی‌اش را می‎بُرد و بعد از قربانی کردن است که می‌تواند وارد خانه خدا شود؛ این یعنی تا زمانی که علاقه‌ها را قطع نکند نمی‌تواند، خدایی شود؛ خدایی شدن یعنی رسیدن به همه هستی، لذا حاجی تا نبرد نمی‌تواند به همه هستی سرک بکشد و خدایی شود. او در زمین است و باید این برش‌ها اتفاق بیفتد؛ لذا برش قربانی نشانه‌ای از بریدن علاقه انسان به‌هر چیزی است که او را زمین‌گیر می‌کند. https://iqna.ir/00GQ8Z