*وداع با ماه شعبان و ورود به ماه رمضان*
*قال الصادق (ع)* :
اللَّهُمَّ مَا كَانَ فِی قَلْبِی مِنْ شَكٍّ أَوْ رِیبَةٍ أَوْ جُحُودٍ أَوْ قُنُوطٍ أَوْ فَرَحٍ أَوْ بَذَخٍ أَوْ بَطَرٍ أَوْ خُیَلاَءَ أَوْ رِیَاءٍ أَوْ سُمْعَةٍ أَوْ شِقَاقٍ أَوْ نِفَاقٍ أَوْ كُفْرٍ أَوْ فُسُوقٍ أَوْ عِصْیَانٍ أَوْ عَظَمَةٍ أَوْ شَیْءٍ لاَتُحِبُ فَأَسْأَلُكَ یَا رَبِّ أَنْ تُبَدِّلَنِی مَكَانَهُ إِیمَاناً بِوَعْدِكَ وَ وَفَاءً بِعَهْدِكَ وَ رِضًا بِقَضَائِكَ وَ زُهْداً فِی الدُّنْیَا وَ رَغْبَةً فِیمَا عِنْدَكَ وَ أَثَرَةً وَ طُمَأْنِینَةً وَ تَوْبَةً نَصُوحاً أَسْأَلُكَ ذَلِكَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ؛
خدایا، آنچه در دلم می‌باشد از شک یا تردید یا انکار یا ناامیدى یا خوشىِ هواپرستانه یا کبر یا سرکشى یا خودبینى یا ریا یا میلِ به شهرت یا نفاق‌افکنی یا دورویى یا کفر یا نافرمانى یا گناه یا فخرفروشى یا هرچه که نزدِ تو ناخوشایند است، پس از تو درخواست می‌کنم، اى پروردگارم، که آنها را تبدیل کنى به ایمانِ به وعده‌ات و وفاىِ به پیمانت و خشنودى به قضایت و پارسایى در دنیا و رغبت به آنچه نزدِ توست، و انتخابِ نیکو و آرامش و توبه ی خالص، همه اینها را از تو ، درخواست می‌کنم، اى پروردگار جهانیان.
خدای من
*با پایان یافتن ماه شعبان ، قلم عفو بر گناهان ما بکش و با آغاز ماه رمضان ،*
*ما را در دریای رحمتت ، غرق بفرما.*
ای خالق هر وجود
ای لایق هر سجود
ای رازق هر موجود
*الهی آمین*
چهارشنبه ۲ فروردین ۱۴۰۲
۲۹ شعبان ۱۴۴۴ هجری قمری
*پیشاپیش حلول ماه رمضان،برشما مبارک*