بسم الله الرحمن الرحیم از پشت دوربین دید در شب دربارهٔ ترور اسماعیل هنیه و وظیفهٔ ما در این صبح کدر ۱ هفتهٔ پیش به ترامپ سوءقصد شد. کجا؟ در قلب آمریکایی که بالاترین بودجهٔ نظامی جهان را دارد. چطور؟ جلوی چشم صدها محافظ و اطلاعاتی و امنیتی. چه شد؟ هیچ. صدا از احدی درنیامد که امنیت آمریکا ضعیف است و رئیس جمهور سابق قماربازش میان حلقهٔ قوی‌ترین محافظینش ترور نافرجام را با تک‌تیرانداز تجربه می‌کند. مردک هم در هیبت ابرقهرمانی با گوش شکستهٔ کشتی‌گیروار، مشت پیروزی در هوا تکان داد که کوچک‌ترین ضعفی در رسانه‌ها مخابره نشود. ۲ ترور سکه‌ای دوروست. روی دردناک و حرص‌درآورش، نفوذ است، سوءاستفاده از خلأها و ضعف‌ها. روی دیگری هم اما دارد: ترس. وحشت از نبرد مستقیم. کسی که جگر رویارویی ندارد، از قفا و ناغافل می‌زند. پس تروریست قوی نیست، ترسوست و بی‌شرف. شرافت نبرد تن‌به‌تن ندارد. ۳ یهود همیشه مثل موش فاضلاب، کارش را با نفوذ و کثافت‌کاری پیش برده. تاریخ بخوانید می‌بینید همیشه زیرزیرکی مشغول زدوبند و بزن دررو بوده. مهم است تصویر واقعی یهود را نه در آینهٔ رسانه‌های پروارشده با دلارهایش، که در تاریخ ببینیم. بدانیم با بزدلان طرفیم و در ذهن خودمان برایشان هیمنه نسازیم. هیمنه از آن خیبرشکنی بود که هرگز شمشیری بر گرده‌اش ننشست بس که رخ‌به‌رخ می‌جنگید و نمی‌گریخت… ۴ غزه باتلاق رژیم شده. همه می‌دانند رژیم تا خرتناق در خون شهدای غزه فرورفته و جنگ را باخته، درست همان‌طور که آمریکا در ویتنام و افغانستان و عراق بی‌آبرو شد. آسان‌ترین راه گریز از این مهلکه، تغییر میدان است، تغییر طرف مقابل. رژیم دارد همهٔ زورش را می‌زند که پای ایران را به جنگ مستقیم باز کند. چطور؟ این‌طور: ۵ هنیه، رحمت خدا بر او، در قطر اقامت داشت، قطری که رژیم اشراف کامل و بی‌نقص اطلاعاتی بر آن دارد. زدن هنیه در قطر هیچ‌کاری نداشت، اما لزومی هم نداشت، چون او رئیس شاخهٔ سیاسی حماس بود و مرافعهٔ رژیم با شاخهٔ نظامی است. ترور هنیه در تهران، تقلای رژیم برای ۱-بی‌اعتبارکردن سازمان‌های امنیتی ایران و ۲- کشاندن پای ایران به جنگ است. حالا ببینید چه کسانی در داخل، با خودتحقیری و ناله و یا خرده‌فرمایش بی‌تخصص به قوای نظامی، دارند درست در زمین خواسته‌های رژیم بازی می‌کنند! ۶ درحالی‌که عده‌ای از هم‌وطنان، با متلک به امنیتی‌ها به خیال خودشان دارند اکت سیاسی می‌کنند، خبرگزاری‌ها و شبکه‌های صهیون‌ها، مرتب از مردمشان می‌خواهند چراغ‌قوه و کنسرو بردارند و خودشان را به پناهگاه‌ها برسانند! تفاوت چهرهٔ ایران در داخل و خارج از مرزهایش را می‌بینید؟ رژیم آسمان موشک‌بارانش را یادش نرفته. رژیم بهتر از من و شما یادش هست در شرایطی که هیچ‌یک از قدرت‌های دنیا جرئت تو گفتن به او را نداشتند، موشک‌های ساخت ایران چند صد کیلومتر را در دل شب طی کردند و گنبد آهنین اسرائیل را با وعدهٔ صادق به استهزا گرفتند. پس او که باید بداند قوی است و توان مقابله و پاسخ دارد، ماییم که عدل همیشه در بزنگاه‌ها یادمان می‌افتد خودتحقیری کنیم! با زخم زبان و متلک‌هایی که همه از سر بی‌سوادی و نابلدی و بی‌خبری است، قوای نظامی کشور را تضعیف کنیم. ما، همین ما که هر شب آسوده می‌خوابیم و حتی خبردار نمی‌شویم جوانان گمناممان چند عملیات تروریستی را در سکوت خنثی کردند. ما که وقتی فخری‌زاده و سیدرضی‌مان را می‌زنند باید به مدد سخنرانی دشمن و ویکی‌پدیا بفهمیم چه سرمایه‌های نظامی امنیتی علمی گران‌مایه‌ای داریم که بی که معطل تشکر و تحسین ما بمانند، کارشان را کرده‌اند و می‌کنند… ۷ در فتنه‌ها و غبارها، چشممان باید به دهان کسی باشد که چشمش، دوربین دید در شب است. تاریکی را می‌شکافد و عرصه را روشن می‌بیند. بزرگ قبیله‌مان به رژیم منحوس گفته مهمان عزیز ما را به شهادت رساندید، در حریم ایران حادثهٔ تلخ و سختی را رقم زدید و ما وظیفه‌مان می‌دانیم خونخواه مهمانمان باشیم. نه یک قدم جلوتر، نه یک قدم عقب‌تر از ولی. شانه‌به‌شانه‌اش، به هر چه گفت، عمل می‌کنیم. ما که تخصص نظامی نداریم، خرده‌فرمایش نمی‌کنیم، زمان مشخص نمی‌کنیم، فشار نمی‌آوریم، نابلدی‌مان را اهرم فشار روی شانهٔ بلدها و کارکشته‌هامان نمی‌کنیم. به جای همهٔ این‌ها دعایشان می‌کنیم و سلامتی و موفقیتشان را از خدا می‌خواهیم. ۸ نادان‌تر از نادان کسی است که این حادثهٔ تلخ را به تحلیف رئیس جمهور و شروع دولت او و اصلاحات مربوط بداند. پزشکیان با نطقش در مجلس ما را در جهان سربلند کرد. عزت‌مندانه و شرافت‌مندانه پشت کودکان مظلوم غزه ایستاد و هنیه را به برادری، مقتدرانه و صمیمانه در آغوش فشرد تا دنیا بداند جمهوری اسلامی پشت سرزمین زیتون ایستاده. دشمن را گم نکنیم. جبههٔ خودی و غیرخودی را اشتباه نگیریم. شر مطلق این عالم، اسرائیل است که باید از صحنهٔ روزگار محو‌ شود.