سیّد بن طاوس به سند صحیح از امام محمّد باقر علیه السلام روایت کرده است که: هر که بعد از نماز مغرب و نماز بامداد بگوید: «سُبْحانَکَ لا إلهَ إِلاّ أَنْتَ اغْفِرْ لی ذُنُوبی کُلَّها جَمیعاً فَإِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ کُلَّها جَمیعاً إلاّ أَنْتَ». حق تعالی وحی کند به ملائکه که بنویسید برای بنده من آمرزش گناهان او را؛ برای آن که دانسته و اقرار دارد که گناهان را کسی به غیر از من نمی آمرزد. [۲] ---------- [۲]: ۲ فلاح السائل، ص ۲۳۱، فصل الثالث و العشرون... ؛ بحارالأنوار، ج ۸۳، ص ۹۸، باب ۴۱، تعقیب صلاة المغرب. 📚مقباس المصابیح؛ص۱۱۸