شیعه حقيقى از منظر ائمه بقیع «علیهم السلام» امام حسن «علیه السلام»: 🍃قالَ رَجُلٌ لِلْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍ «علیهِ السَّلام »: إنَّی شِیعَتُکمْ! فقالَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ «علیهِ السَّلام »: 🔹یا عَبْدَ اللهِ إنْ کنْتَ لَنا فِی أوامِرِنا وَ زَواجِرِنا مُطِیعاً فَقَدْ صَدَقْتَ وَ إنْ کنْتَ بِخِلافِ ذلِک فَلا تَزِدْ فِی ذُنُوبِک بِدَعْواک مَرْتَبَةً ﺷَﺮِﻳﻔَﺔً ﻟَﺴْﺖَ ﻣِﻦْ ﺃَﻫْﻠِﻬَﺎ ﻟَﺎ ﺗَﻘُﻞْ ﻟَﻨَﺎ ﺃَﻧَﺎ ﻣِﻦْ ﺷِﻴﻌَﺘِﻜُﻢْ ﻭَ ﻟَﻜِﻦْ ﻗُﻞْ ﺃَﻧَﺎ ﻣِﻦْ ﻣُﻮَﺍﻟِﻴﻜُﻢْ ﻭَ ﻣُﺤِﺒﱢﻴﻜُﻢْ ﻭَ ﻣُﻌَﺎﺩِﻱ ﺃَﻋْﺪَﺍﺋِﻜُﻢْ ﻭَ ﺃَﻧْﺖَ ﻓِﻲ ﺧَﻴْﺮٍ ﻭَ ﺇِﻟَﻰ ﺧَﻴْﺮٍ مردی به امام حسن علیه السلام گفت: من شیعه و پیرو شما هستم، امام حسن علیهِ السَّلام فرمودند: 🔸ای بنده خدا اگر در برابر «اوامر» و «نواهی» ما مطیع باشی در ادعایت صادق هستی و اگر این چنین نیستی با این ادعایت بر گناهان خود افزوده ای و وقتی که در این مرتبه قرار نداری ادعای آن را نیز بر زبان میاور که دروغ است و بر گناهانت می افزاید، پس نگو من شیعه شما هستم، بلکه بگو من یکی از دوستداران شمایم و با دشمنان شما دشمنم و در این صورت به خیر و نیکی خواهی بود و به سوی خیر و نیکی نیز خواهی رفت. بحارالانوار ج ٦٥ص١٥٦ امام سجاد «علیه السلام»: 🔹 إنَّما شِیعَتُنا یُعْرَفُونَ بِعِبادَتِهِم … المسبحون إذا سَکَتَ النَّاسُ وَ الْمُصَلُّونَ إذا نامَ النّاسُ وَ الْمَحْزُونُونَ إذا فَرِحَ النَّاسُ یُعْرَفُونَ بِالزُّهدِ وَ کَلامُهُمْ الرَّحْمَه وَ تَشاغُلُهُمْ بالْجَنَّه. شیعیان ما از راه عبادت شناخته می شوند، آنان اهل تسبیح و ذکرند حتی آن گاه که دیگران ساکت باشند و نماز گزارانند آن گاه که دیگران در خوابند و از درون محزونند (دلخوش به دنیا نیستند) آن گاه که دیگران بر اثر سرگرمی به دنیا فرحناکند، شیعیان با زهد شناخته می شوند، گفتارشان رحمت است و شغل و کردار آنان جنَّت است. بحارالانوار ج٦٥ص١٦٩ امام باقر «علیه السلام»: فَوَ اللهِ ما شِیعَتُنا إلّا مَنِ اتَّقىِ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أطاعَهُ وَ ما کانُوا یُعْرَفُونَ یا جابِرُ إلّا بِالتَّواضُعِ وَ التَّخَشُّعِ وَ اَداءَ الْآمانَةِ وَ کثْرَةِ ذِکرِ اللهِ، وَ الصُّومِ وَ الصَّلاةِ وَ الْبِرِّ بِالْوالِدَیْنِ وَ ﻭَ ﺍلتَّعاﻫُﺪِ ﻟِﻠْﺠِﻴﺮَﺍﻥِ ﻣِﻦَ ﺍﻟْﻔُﻘَﺮَﺍﺀِ ﻭَ ﺃَﻫْﻞِ ﺍﻟْﻤَﺴْﻜَﻨَﺔِ ﻭَ ﺍﻟْﻐَﺎﺭِﻣِﻴﻦَ ﻭَ ﺍﻟْﺄَﻳْﺘَﺎﻡِ ﻭَ ﺻِﺪْﻕِ ﺍﻟْﺤَﺪِﻳﺚِ ﻭَ ﺗِﻠَﺎﻭَﺓِ ﺍﻟْﻘُﺮْﺁﻥِ ﻭَ ﻛَﻒﱢ ﺍﻟْﺄَﻟْﺴُﻦِ ﻋَﻦِ ﺍلنَّاﺱِ ﺇِﻟﱠﱠﺎ ﻣِﻦْ ﺧَﻴْﺮٍ ﻭَ ﻛَﺎﻧُﻮﺍ ﺃُﻣَﻨَﺎﺀَ ﻋَﺸَﺎﺋِﺮِﻫِﻢْ ﻓِﻲ ﺍﻟْﺄَﺷْﻴَﺎﺀِ به خدا قسم شیعه ما نیست مگر کسی که دارای تقوی الهی است و از خدا اطاعت می کند، ای جابر آن ها را نمی شناسی مگر از راه تواضع، خشوع، امانت داری، زیادی ذکر خدا، روزه داری، نماز، نیکی به پدر و مادر، پایبندی به اخلاق حسنه، احترام به همسایه و توجه به فقراء و درماندگان و در سفر ماندگان و یتیمان، راستگویی، تلاوت قرآن، بازداشتن زبان، از اين كه، جز نيكى مردم را نگويند، [نيز] شيعيان ما [همواره‏] در بين اقوام خويش امين بودند اصول کافی ج٢ص٧٤ امام صادق «علیه السلام»: ﻟَﻴْﺲَ ﻣِﻦْ ﺷِﻴﻌَﺘِﻨَﺎ ﻣَﻦْ ﻗَﺎﻝَ ﺑِﻠِﺴَﺎﻧِﻪِ ﻭَ ﺧَﺎﻟَﻔَﻨَﺎ ﻓِﻲ ﺃَﻋْﻤَﺎﻟِﻨَﺎ ﻭَ ﺁﺛَﺎﺭِﻧَﺎ ﻭَ ﻟَﻜِﻦْ ﺷِﻴﻌَﺘُﻨَﺎ ﻣَﻦْ ﻭَﺍﻓَﻘَﻨَﺎ ﺑِﻠِﺴَﺎﻧِﻪِ ﻭَ ﻗَﻠْﺒِﻪِ ﻭَ ﺍﺗﱠﺒَﻊَ ﺁﺛَﺎﺭَﻧَﺎ ﻭَ ﻋَﻤِﻞَ ﺑِﺄَﻋْﻤَﺎﻟِﻨَﺎ ﺃُﻭﻟَﺌِﻚَ ﺷِﻴﻌَﺘُﻨَﺎ. شِیعَتُنا أهْلُ الْهُدی وَ أهْلُ التُّقی وَ أهْلُ الْخَیْرِ وَ أهْلُ الإیمانِ وَ إهْلُ الفَتْحِ وَ الظَّفَرِ. کسی که به زبان، می گوید شیعه است و با اعمال و آثار ما مخالفت می کند، از پیروان ما نیست، شیعه ما، کسی است که ما را با زبان و قلب همراه باشد و آثار ما را پیروی کند و اعمال ما را انجام دهد. آنان، شیعه ما هستند. شیعیان ما أهل هدایت و تقوی و أهل خیر و نیکی و أهل ایمان و أهل فتح و ظفرند. بحارالانوار ج٦٥ص١٦٤و١٨٧