🍁🍃 🍁🍃 🍁🍃 ✅علامه حلی و بوسه بر خاک پای امام زمان (علیه‌السلام) ✍️علامه حلی از رجال برجسته و علمای بزرگوار شیعه، کسی است که درباره‌اش نوشتند: در حالی که کودک بود، به درجه اجتهاد رسید و مردم منتظر بودند که به تکلیف برسد تا از او تقلید نمایند. علامه حلی هر هفته از حله با پای پیاده به سوی کربلا راه می‌افتاد تا فضیلت زیارت امام حسین (علیه‌السلام) را در شب جمعه درک نماید. آن بزرگوار طی سفری از حله به کربلا به‌ محضر نورانی امام عصر (عجل الله فرجه) می‌رسند اما حضرت را نمی‌شناسند. در طول مسیر، عصا از دست علامه به زمین می‌افتد. امام زمان (ارواحنا فداه) خم می‌شوند، عصای علامه را برمی‌دارند و به دست ایشان می‌دهند. در همین هنگام سؤالی در ذهن علامه القا می‌شود و از محضر امام (روحی فداه) می‌پرسد: آیا در این عصر و زمان که غیبت کبری است، می‌توان حضرت صاحب‌الامر (عجل الله تعالی فرجه‌الشریف) را دید یا نه؟ حضرت در پاسخ علامه می‌فرمایند: چگونه صاحب‌الزمان را نمی‌توان دید حال آنکه دست او هم اکنون در دست توست؟! به محض اینکه علامه این پاسخ را می‌شنود، بی‌اختیار خود را به زمین می‌اندازد تا پای مبارک حضرت را ببوسد که در این هنگام از کثرت شوق مدهوش می‌شود. 📚قصص‌العلماء، ص123 🍃🌸🌺🍃🌹🍃🌺🌸🍃 ____🍃🌸🍃____