ریشه مرافقت از مِرفَق، بازو و جمع کردن آن می باشد. نسبت به آنکه در بغل میگیریم، نرم هستیم. بازوها را جمع میکنید و به دل و قلبتان می چسبانید. یعنی جای تو در قلب و دل من است. قران را تند تند نخوانید. بلکه آن را به سینه تان بچسبانید و بگویید من تو را میخواهم، دوستت دارم و در مقابلت نرم هستم. هرچه تو بفرمایی چشم. نسبت به حضرت مهدی سلام الله علیه نیز همین مرافقت را داشته باشید. اگر چنین کنید، خداشاهد است که او نیز چنین میکندو بازو میگشاید. زیرا رفیق است، آن هم رفیقِ حَسَن. پیامبر اکرم در مورد آیه شریفه: مَن یُطِعِ الله وَالرسول فَاولئِکَ مَعَ الذین اَنعَمَ الله علیهم من النبیین فرمودند: نبیّین من هستم، صدیقین امیرالمومنین، شهدا امام حسن و امام حسین، صالحین بقیه ائمه اطهار و آخر آیه نیز میگوید: حَسُنَ اولِئَک رَفیقا، رفیق هم مهدی است. عزیزان راه رِفق را در پیش بگیرید و به حضرت بگویید: من میخواهم مطیع شما و نرم باشم. اَللهُمَ لَیِّن قُلُوبَنا لِوَلی اَمرِک "قلبی نرم در مقابل مهدی" سخنی از عارف واصل، حضرت استاد سید علی اکبر پرورش رحمت الله علیه کانال یاور صدیق👇 @YavareSeddiq