گرچه همیشه رازم پیش تو برملا بود نشکن دل کسی که کارش خدا خدا بود شرمنده ام به قرآن خیلی خراب کردم ویرانه ی دل من یک روز خوش نما بود ظرف پر از ترک را نقداً خودت خریدی قلب شکسته ی من با اینکه بی بها بود دست از تو تا کشیدم دنیا کشیده ام زد عاشق بدون معشوق سهمش فقط بلا بود تا گوشه ای نشستم پیشم نشستی انگار پس راه اصلی وصل در کنج انزوا بود حتی نگفته ای کیست من را بغل گرفتی بخشایشت همیشه بی چون و بی چرا بود چادر نماز زهرا مصداق یا مجیر است در اوج بی پناهی مادر پناه ما بود آسایش دو گیتی در صحن شاه توس است آسایش دو گیتی ذکر رضا رضا بود آب و غذای ما را شخصاً حسن رسانده رزق از کریم خوردن خوشبختی گدا بود بیچاره ام به حق حیدر الهی العفو مُهر قبولی من در دست مرتضی بود ما سجده روی خاکی غیر از نجف نکردیم ایوان طلای حیدر دروازه ی خدا بود نوکر دلش گرفته دلتنگی اش حسین است ای کاش روزی ما امسال کربلا بود افطار تشنه لبها اشک است اشک روضه یاد همان لبی که پامال چکمه ها بود کهنه حصیر دِه هم جمعش نکرد آخر آن جسم قطعه قطعه از بس جدا جدا بود #مناجات_با_خدا #امام_حسین #سید_مجید_بنی_فاطمه رمضان 1403 https://eitaa.com/yazahramadadi135 کانال متن و سبک مداحی #رضاااا_ابوالحسنی