بیان ترجمه فراز ۵و۶و۷ دعای اول از کتاب گرانسنگ صحیفه سجادیه توسط سرکار خانم فتوحی طلبه محترم مدرسه علمیه فاطمیه اشکذر 💠💠💠💠 امام سجاد علیه السلام در این فرازها می فرمایند: 💠خداوند از خوان احسانش برای هر یک از آفریدگان روزی به اندازه قرار داد آنگونه که هیچ کس نتواند از آنکه خداوند فراوان به او داده چیزی بکاهد و بر آنکه اندک به او بخشیده چیزی بیفزاید. 💠ستایش برای خدایی است که اگر در برابر نعمت های پیاپی که بر بندگانش ارزانی داشته و بخشش های مکرر که در حق آنان به اتمام رسانده ستایش خود را به ایشان نمی آموخت،از نعمت هایش بهره می بردند و سپاس به جای نمی آوردند...... در این صورت از مرزهای انسانی پا به وادی حیوانی می نهادند و آنگونه می شدند که خداوند در کتاب استوار خود فرمود: 💠....إنْ هـُم إلَّا کَالأنعَامِ بَل هُم أضَلُّ سَبیلاً💠