؛﷽ آقای امام حسین؛ سلام! این روزها مدام با خودم تکرار کردم که: "ما از تو به غیر از تو نداریم تمنا" از شما که پنهان نیست، دلم نجواکنان تمنای دیداری پربرکت دارد؛ اما این چشمان پر از گناه و آلوده به تاریکی، چگونه نور معرفت شما را لمس کند؟ گاهی فکر میکنم که ناله‌هایم برایتان تکراری شده، اما زمزمه های من، جز بر درِ خانه‌ی شما خریدار ندارد..! دلمان پوسید از بس که به عکس ضریحتان خیره شدیم. از هجران کلافه شده ایم، اما خب، نوکر غلط بکند که گلایه کند! ما میدانیم که مردان قافله ی شما در آسمان ها طی الطریق می‌کنند و در این راه قدم برمی‌دارند، ما هم سعی داریم به زور خودمان را در این قافله جای دهیم، غافل از اینکه در این مسیر، هرکس هرکس را راه ندهند. به هرحال نشد که در سالروز تولدتان در کرببلا نفس بکشیم. شما ترجیحتان بر این بود که ما را در حریمِ امنِ خود راه ندهید؛ ما نیز گلایه ای نداریم.. به هرحال که همان"رضا برضاک تسلیما لامرک.." همینکه گاهگداری از دور و زیر چشمی به ما نگاهی میکنید، مارا بس! شما خودتان میدانید که درد فراق و هجر برای یک عاشق سخت است اما "گر گدا کاهل بود تقصیر صاحب خانه چیست؟" من اسم خودم را محب و عاشق نمیگذارم. نوکر هم نمیگذارم. منِ روسیاه در دم و دستگاه شما جایی ندارم. روضه هم اگر راهم دادند به خاطر لطف مادرتان بود وگرنه ما کجا و "یاحسین" گفتن کجا؟ به قول شاعر "هزار مرتبه شستم دهان به مشک و گلاب/هنوز نام تو بردن کمال بی ادبی است..!" از کودکی مادرم "امیری حسین و نعم الامیر" را آویزه‌ی گوشم کرده است و حالا این غلام رو سیاهِ شما به غیر از سفینه النجاتِ درگاهتان، منزلگاه دیگری را نمی‌شناسد. هر بار چراغ وجودم خاموش شد و رنج‌ها مرا احاطه کردند با ذکر "مصباح الهدی" نور را در وجودم ذخیره کردم. از کرامات شما هم دیده ام و هم چشیده ام، اما این نوکر شما در پستی‌های این دنیا گیر افتاده است. نفسش توانش را بریده و طناب‌های شیطان روحش را دریده. حالا زخم خورده و مجروح به سراغ شما آمده که رحمتتان زبانزد عرب و عجم است. خسته و آشفته ام. زیاد ره رفته ام. توشه ام کم است، اما؛ "همه عمر بر ندارم سر از این خمار مستی که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی" _میم.فقیه 💠💠💠 📡https://eitaa.com/yazdwhc