تفسیر المهدی ع سوره انشقاق  بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ ﴿١﴾  آنهنگام که میعادگاه ما فرا رسید دربهای آسمانها را بعد از شهادت ائمه هدی گشودیم وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿٢﴾ پس من اذن دادم که آنان شفاعت کنند بندگانی که به آنان متوسل میشوند و این در جایگاه حق قرار گرفت وَإِذَا الأرْضُ مُدَّتْ ﴿٣﴾  و در آن هنگام بود که شفاعت کردن وجوه الهیه بر مردم اهل زمین محقق گردید وَأَلْقَتْ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتْ ﴿٤﴾  و من قدرت شفاعت خلائق را به آنان واگذار کردم و آنان توانستند انجام دهند وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿٥﴾  و این شفابخشی را به اذن ما گرفتند البته حق است یَا أَیُّهَا الإنْسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّکَ کَدْحًا فَمُلاقِیهِ ﴿٦﴾  ای مهدی موعود تو در حال تلاشی و تلاش تو در آخر بثمر خواهد رسید فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ ﴿٧﴾  و اما کسانی که از شرق زمین شروع به قیام در راه خدا کنند با کتابی که در دست مهدی است فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَابًا یَسِیرًا ﴿٨﴾  پس راههای مقاومت برای او روشن خواهد بود وَیَنْقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿٩﴾  سپس شادمان با پیروزیهای پیاپی به سمت ملت خود بازمیگردند وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ ﴿١٠﴾  و اما کسانی که پیرو دجال آخر زمان که در غرب زمین بر علیه دین خدا هجوم میکنند فَسَوْفَ یَدْعُو ثُبُورًا ﴿١١﴾  پس دجال آخر زمان شما را دعوت به شرارتهای نفس اماره میکند وَیَصْلَى سَعِیرًا ﴿١٢﴾  و بر آتش خشم و فتنه در دلهای تابعین خود لحظه به لحظه میافزاید إِنَّهُ کَانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿١٣﴾  اینها یقین داشتند از قبل که پیروز و موفق خواهند شد إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ یَحُورَ ﴿١٤﴾  منافق گمان کرد که از زیر دست خدا گریخته است بَلَى إِنَّ رَبَّهُ کَانَ بِهِ بَصِیرًا ﴿١٥﴾  اینطور نیست که آنان فکر میکردند و خدایشان ناظر بر تمام اعمالشان بود فَلا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿١٦﴾  پس هرگز محو قدرتهای ظاهری و زرق و برق قدرتهای دنیا (آمریکا و اروپا) نشو وَاللَّیْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿١٧﴾  و اما باطل و آنچه بدانها فخر میفروختن محو خواهد شد وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿١٨﴾  و البته آن ظهور حتما زمانش کامل خواهد شد لَتَرْکَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ ﴿١٩﴾  قدرتهای دنیایی یکی پس از دیگری تسلط پیدا میکنند تا قرص ماه کامل شود فَمَا لَهُمْ لا یُؤْمِنُونَ ﴿٢٠﴾  پس تو هر چه سعی کنی ولی آنان ایمان نخواهند آورد وَإِذَا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْآنُ لا یَسْجُدُونَ ﴿٢١﴾  پس اگر این قران دارای رشد را برای آنان توضیح هم بدهی سر تعظیم به پروردگار عالمیان فرود نخواهند آورد بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا یُکَذِّبُونَ ﴿٢٢﴾  بدانکه منطق کافران در مقابل این قران هیچ نیست جز دروغ گویی و انکار حقیقت وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا یُوعُونَ ﴿٢٣﴾  و خدا میداند از این گفته های دروغشان چه نیتی در دلهایشان میپرورانند فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ﴿٢٤﴾  تو فقط وظیفه ات آنست که آگاهشان کنی که عاقبت کارشان عذابی دردناک است إِلا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿٢٥﴾ و اما کسانی که به ائمه هدی که از جانب خدا منصوب شدند ایمان آوردند و با رعایت خواست آنان عمل صالح انجام دادند ........... https://eitaa.com/joinchat/90505556C42115452c8