ـ احتمال اول: اگر چه حضرت با شمشير قيام مي‏کند؛ ولي خداوند در آن شمشير، قدرت و اعجازي نهفته که تمامي سلاح‏هاي موجود را مغلوب نيروي خود مي‏سازد. آری! همانگونه كه خداوند با يك قطعه چوب (عصا) حضرت موسي را بر فرعون و لشکریانش پيروز گردانيد؛ قادر است كه امام زمان را با شمشير بر همة دشمنانش پيروز گرداند. (إنَّ الهَف قادِرٌ عَلی کُلِّ شَیْءٍ) 2ـ احتمال دوم: خداوند در عصر ظهور، تمامي تسليحات پيشرفته را از کارمی اندازد و مردم ناگزيرند در جنگ از همان سلاح‏هاي ابتدايي (يعني شمشير و مانند آن) استفاده ‏کنند؛ بنابراين حضرت نیز با همان شمشير مي‏جنگد. 3ـ احتمال سوم: از کجا که در زمان ظهور، این اسلحه های مهیب در اختیار بشر باقی باشد، چرا که ممکن است که در اثر جنگ های خانمانسوزِ جهانی که پیش از ظهور واقع می شود، بسیاری از این سلاح های مدرن معدوم گردد. 4ـ احتمال چهارم: پيروزي اصلي حضرت، بوسیلة افتادن رعب و وحشت در دل دشمنان است، به گونه‌اي كه آنها نمي‌توانند از ابزار خود بهره ببرند. در حدیث آمده است (او با شمشير و ايجاد رعب و وحشت ياري مي‌شود.) بدیهی است که شرط اولية استفاده از توان و تجهيزات پيشرفته، داشتن روحيه است. وقتي كسي بترسد، هيچ كاري نمي‌تواند انجام دهد.