پرتو رایت دوست مفضل بن عمر میگوید: با گروهی در محضر امام صادق علیه السلام نشسته بودیم، حضرت علیه السلام فرمود:« بر شماست که از تصریح به نام مخصوص قائم علیه السلام اجتناب کنید.» در این حال من تصور کردم که مخاطب آن حضرت من نبودم ولی حضرت به من فرمود:« ای مفضل بر شماست که از تصریح به نام مخصوص قائم اجتناب کنید. قسم به خدا سالیان دراز خواهد گذشت، آن چنان به دست فراموشی سپرده خواهد شد که خواهند گفت او مرده است، به هلاکت رسیده است، معلوم نیست در کدام بیابان سرگردان است. در آن حال دیدگان مومنان برای او اشک بار خواهد شد و زمین و زمان مردمان را بیرون می ریزد، مانند کشتی بزرگی که در امواج دریا زیر و رو شده و آنچه در خود دارد به دریا می افکند. هیچکس نجات نمی یابد مگر آنان که خداوند از آنها پیمان گرفته و ایمان را بر [لوح] دل‌شان نگاشته و به واسطه روحی از ناحیه خود او را امداد میکند. 🔸در آن هنگام ۱۲ پرچم شبیه به هم آشکار می شود که معلوم نیست کدام متعلق به چه کسی است.» وقتی سخن امام علیه السلام به اینجا رسید، من گریستم. امام علیه السلام فرمود :«چرا گریه می کنی؟» عرض کردم:«چگونه گریه نکنم در حالی که شما می فرمایید ۱۲ پرچم شبیه به هم افراشته می شود که معلوم نیست کدام متعلق به چه کسی است!» آنگاه به گوشه اتاق که خورشید از آنجا به داخل مجلس تابیده بود نظر نموده و فرمود:« آیا این خورشید آشکار نیست؟» عرض کردم:« بله» فرمود:« قسم به خدا امر ما از این هم آشکار تر است.» 📘غیبة نعمانی، ص ۱۵۱ و ۱۵۲ 📘 بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۱۴۷. ┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈          @yoosofezahra_1180