📚زوای واژه «افشین» به پاس سروده افشین علا برای جمعه نصر آفرین به افشین واژه «افـ+ـشین» در زبان فارسی، برابر واژه عشق در زبان عربی است؛ البته واژه «دوست» برابری است که اینک به کار می رود. عشق یعنی در چیزی تنیدن و بر چیزی پیچیدن و در هم پیچیدگی. درخت «عشقة» نیز یعنی همان چیزی که در فارسی «داردوست» می گویند. «دار» یعنی درخت (مانند دار+کوب) و دوست از ریشه دوختن است که با «دوز» همزایه هستند. داردوست یعنی گیاهی که خود را به درخت می دوزد (می دوسد). ولی زوای «افشین» این است: شین زاده شیفتن است که هم تبار واژه چفت و سفت و جفت است. واژه شیوه یعنی چیز چفت شده به کسی یا کاری یا ...، واژه پـ+شیمـ+ان» یعنی ضد شیفتگی و پیوند (رها کردن)، «شیره» خواب و ... همگی همزایه شیفتن هستند. پس «شین» یعنی شفتگی و چفت و سفت شدن (چیزی مانند کار درخت عشقه و داردوست) «افـ» نیز زاده افتن و به معنای پیوندخورده و افزوده شده است و با «اَبـ+ریشم، اهـ+رم، اهـ+ریمن، اپـ+یون، او+رنگ و ... همزایه است. ابریشم یعنی خوب رشته شده، افـ+روغ یعنی خیلی روشن (روغ، همزایه روشـ+ن، سـ+روش، روز، روج، روچ و ... است). 📌پس افشین یعنی بسیار شیفته که همان «عاشق» می شود. قلم افشین علا برای سروده«جمعه نصر» را می‌بوسم کاش توی ایتا کانالشو پیدا میکردم 📚«شناساندن دانش «زَوا؛ زایایی زبان فارسی» در پایگاه «ابرنگار» به خواست خدا و یاری خاندان پیغمبر (ص)، در روشنای جمهوری گل نرگس (عج) و در پاسخ به نگرانی بسیار امام خامنه‌ای از نبود «کارِ درستی» درباره زبان فارسی، «ابَرفقه» توانست دانش «زَوا» را کشف کند: 🌹درآمد ۵۰ هزار تومانی هر کتاب «زوا» برپایه ۶۷٪ بهاکاه، نذر جبهه انقلاب اسلامی در فضای مجازی ◾️گروه زوا؛ با گروهداری ا. امامی ◾️گروه ابرفقه؛ با گروهداری امامی