مریض وصل شدن ، اقتضای هجران است حریف آتش مجنون ، تب بیابان است همیشه روز به روزش به عشق می گذرد کسی که شب به شب از دوریت پریشان است ببین ز گریه ی طفلانه ام عذابم را همیشه بارش باران نشان طوفان است بیا که شهر به یُمن تو یک نفس بکشد هوایی رخ یوسف هوای کنعان است به استناد همه آیه های مانده غریب به راه آمدنت چشم های قرآن است همیشه همّت ما صرف نفسمان شد و بس تمام دغدغه ی ما ظهور نه ، نان است به اقتدای دو چشم تو بوده هر چشمی که صبح و عصر برای حسین گریان است رساند خیر خودش را به ساربان حتّی عقیق داد که این شیوه ی کریمان است