ادامه ی 👇🏻👇🏻 ۶. در روز شایسته است از خوردن و آشامیدن -بدون قصد روزه- خوددارى شود، تا این که وقت عصر فرا رسد و از غذا و آب مختصرى(که مصیبت زدگان استفاده مى کنند)، استفاده شود. بهتر است روز نهم و دهم ماه محرّم را روزه نگیرند، زیرا بنى امیّه این دو روز را براى برکت و شکر بر قتل به عنوان ظاهرسازى روزه مى گرفتند، از طریق احادیث فراوانى در مذمّت روزه این دو روز،  مخصوصاً روزه ی روز نقل شده است. همچنین در این روز، از مزاح و خنده و دیگر سرگرمى هاى مسرّت بخش دنیوى خوددارى شود. ۷. سزاوار است هنگام غروب روز ، به یاد مصائب فرزندان و اطفال و زنان حرم  باشند، زیرا آن هنگام از سخت ترین لحظات حرم  بود. دشمنان سرمست از باده پیروزى، و اجساد شهیدان روى خاک ، و زنان و کودکان نالان و گریان و پریشان بودند؛  در همان زمان دستور غارت و آتش زدن خیمه ها صادر شد. اطفال یتیم، زنان بى سرپرست و کودکان تشنه، هر کدام به سویى مى دویدند و در آن میان، و و السلام پناهگاه این مصیبت دیدگان بودند و همه غم ها را به دل و جان مى خریدند و همه دشوارى ها را بر خویش هموار مى ساختند، تا دیگران را آرام کنند. ۸. سزاوار است عاشقان در روز برخیزند و بر و و و و سایر امامان از ذریّه سلام کنند و آنان را در این مصیبت هاى بزرگ، با دلى سوزان و اشکى روان تسلیت گویند. ۹. خواندن در این روز ثواب فراوانى دارد. 📚: مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی @zaghsefid