🔰گزارش روز 🇮🇶 سوء محاسبه عراق رقابت جام کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس که به میزبانی عراق در حال برگزاری است، با حاشیه‌ای کهنه و «فرافکنی» ناصوابی به نام استفاده عمدی از واژه مجعول خلیج «عربی» همراه است که از همان روزهای نخست، اعتراض رسمی جمهوری اسلامی ایران را در پی داشته است. مسئله قابل تأمل که در این میان وجود دارد، استفاده مقتدی صدر و همچنین محمد شیاع‌السودانی نخست‌وزیر عراق از این واژه مجعول و چاپ تمبر با این عنوان است که واکنش جمهوری اسلامی ایران را در پی داشته و در کانون توجه قرار گرفته است. ♟️گزاره‌های تحلیلی: در خصوص مسئله به وجود آمده دو نکته قابل تأمل وجود دارد: اول اینکه، اصطلاحات جغرافیایی که به مناطق مختلفی اطلاق می‌شود، جزو اصطلاحات و واژگانی هستند که به ندرت دستخوش تغییر می‌شوند مگر اینکه فلسفه، عوامل و بسترهای پیدایش تاریخی و تمدنی آنها از بین برود. حتی حقوق و معاهدات بین‌المللی هم نمی‌توانند اصطلاحات تاریخی را تغییر دهند. ضمن اینکه احاطه یک یا چند کشور به یک منطقه یا آبراه یا دریا، دلیلی بر هویت‌بخشی زبانی و نژادی و قومی به آن منطقه نیست. احاطه ایران به دریای عمان هرگز باعث تبدیل نام دریای عمان به دریای ایران نگردیده، یا احاطه هندی‌ها به دریای عرب به تغییر نام این دریا به دریای هند منجر نشده است. یا اندونزی، اقیانوس هند را به اقیانوس اندونزی تغییر نداده است. خلیج‌فارس نیز این قائده مستثنا نیست و احاطه شش کشور عربی به آن هرگز باعث تغییر نام تاریخی و چندین هزار ساله آن نمی‌شود. دوم اینکه، برخی کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس، گاهاً در صدد استفاده و کاربرد آشکار عنوان مجعول خلیج «عربی» هستند، به خاطر خصومت و کینه‌ای که این کشورها از جمهوری اسلامی، تمدن بزرگ ایرانی و اقتدار و توانمندی‌های منحصربفرد ایران در منطقه دارند، یک امر طبیعی بوده و در واقع بخش اجتناب‌ناپذیری از ماهیت خصومت و رقابت‌شان با ایران به شمار می‌رود. حتی ممکن است در این زمینه شرکای عربی ایران در منطقه را هم برای اتخاذ چنین رفتارها و گفتارهایی هم تحت فشار قرار دهند. ولی در نقطه مقابل، این مسئله از کشورهای دوست پذیرفتنی نیست. حداقل این انتظار از طرف عراقی وجود دارد که در خصوص «ارزش و جایگاه راهبردی» جمهوری اسلامی در منطقه و «نقش استراتژیک» ایران در تحولات خارجی و داخلی این کشور، به دلایل مختلفی اعم از القائات و ترجیحات بازیگران خارجی، دچار «سوءنگری» نشود. وضعیت کنونی امنیت و ثبات عراق، بیش و پیش از هر عامل دیگری مدیون حمایت‌های بی‌دریغ جمهوری اسلامی ایران از این کشور است. زمانی که داعش با یک نیروی حداقلی و چند هزار نفری در کمترین زمان ممکن تا دروازه‌های بغداد رسیده بود، به غیر از جمهوری اسلامی ایران هیچ کشوری حتی کشورهای عربی حاضر به دفاع از امنیت، تمامیت ارضی، حاکمیت ملی و جان و مال عراقی‌ها در مقابل تروریست‌های داعش نبودند. 👈نکته راهبردی؛ مسئله اصلی این نیست که در مواجهه با خلیج‌فارس و واژه مجعول دیگر، روایت صحیح کدام است و عراق باید در کدام سمت قرار بگیرد. بلکه مسئله توجه عراق به حساسیت‌های ایران است. جمهوری اسلامی مهم‌ترین متحد عراق در سختی‌هاست. کمک‌های مستشاری، اطلاعاتی، فنی و سیاسی ایران «نقش بنیادین» در جلوگیری از سقوط دولت عراق، نابودی داعش، اعاده یکپارچگی سرزمینی و احیای حاکمیت ملی این کشور داشته است. قائدتا کشوری که از روابط ممتاز و نقش استراتژیک در عبور عراق از بحران داخلی برخوردار است، در عین حال عراق نیز به خوبی خطوط قرمز و حساسیت‌های سیاست خارجی ایران را می‌شناسد، به هر دلیلی درست نیست در زمین دولت‌های متخاصم و رقیب بازی کند. رسول در روبیکا👇 https://rubika.ir/rasull313 رسول در ایتا👇 https://eitaa.com/rasul313