7 ذی الحجّه 1 _ شهادت امام باقر علیه السلام در چنین روزی مصادف با دوشنبه، در سال 114 هـ امام باقر علیه السلام توسط هشام بن عبدالملک مسموم و شهید شد. (1) در شب شهادت به امام صادق علیه السلام فرمودند : «من امشب جهان را بدرود خواهم گفت. هم اکنون پدرم علی بن الحسین علیه السلام را دیدم که شربتی گوارا نزد من آورد و نوشیدم و مرا به سرای جاوید و دیدار حقّ بشارت داد». در روایت دیگری فرمودند : «ای فرزند گرامی، مگر نشنیدی که حضرت علی بن الحسین علیه السلام از پس دیوار مرا ندا کرد : «ای محمّد بیا، زود باش که ما انتظارتو را می کشیم». (2) آن حضرت چندین روز و به قولی سه روز در حالت درد از اثر سمّ به سر می بردند تا به شهادت رسیدند. فردای آن روز بدن مطهّر و پاک آن دریای بیکران دانش خدایی در خاک بقیع کنار مزار امام مجتبی علیه السلام و امام سجّاد علیه السلام به خاک سپردند. (2) آن حضرت هشتصد درهم برای تعزیه و ماتم خود وصیّت فرمود. (3) حضرت صادق علیه السلام فرمودند : پدرم فرمودند : «ای جعفر، از مال من مقداری وقف کن برای ندبه کنندگان که ده سال در منی در موسم حجّ بر من گریه کنند، و مراسم ماتم را تجدید نمایند». (4) آقا و مولایمان حضرت باقر علیه السلام در کربلا شرف حضور داشت. شب یازدهم، بازار کوفه، کنار سرهای مطهّر، اسارت شام و مجلس یزید را دیده است و هر زمان که متذکّر شهادت حضرت حسین بن علی علیه السلام و اسارت عمّه هایش می شد، اشک از چشمان مبارکش مانند درّ جاری می گشت. 📚 منابع : 1. توضیح المقاصد : ص 29. و ... . 2. کافی : ج 1، ص 260. و ... . 3. فیض العلام : ص 111 _ 110. انوار البهیّه : ص 69. 4. کافی : ج 3، ص 217. و ... . @zameneashk1