نکته ی دوم: برای جوّی بودن یک پدیده که مربوط به شکل خاصی از ابرها و در حالت خاصی است، باید آن پدیده کاملاً محلّی باشد. با یک جستجوی ساده در سایت‌های مرجع علمی می توانید ارتفاعِ ابرها را ببینید. ابرهای سیروسی بین 6 تا نهایتاً 18کیلومتر ارتفاع دارند. شما می‌توانید برای توجیه پذیری بیشتر، ارتفاع آن‌ها را تا 50 کیلومتر هم در نظر بگیرید. اما دیده شدن این هاله دیشب در مشهد، ایلام، فارس، اصفهان، تهران و بوشهر با فواصلی تا قریب به 2000 کیلومتری و در شرایط جوی مختلف از آسمان کاملاً صاف گرفته تا نیمه ابری خود گویای خیلی چیزهاست. در یک شب، ناگهان بیشتر مناطق کشور بزرگی مثل ایران درگیر یک پدیده ی دیداری جوّی می شوند که عاملش نهایتا 50 کیلومتر ارتفاع دارد. ولو خود مناطق1000 کیلومتر با هم فاصله دارند و هر کدام شرایط آب و هوایی کاملاً متفاوتی دارند! جالب تر اینکه در شب های دیگر وقوع موردی و محلی نداشتیم (دفعات گذشته نیز از استان های مختلف گزارش شده) اما در همین یک شب ناگهان کل پهنه ی ایران درگیر یک پدیده ی جوی محلی شده اند. دقت شود که تمامی کسانی که عکس ها را تهیه کرده اند خودشان به طور واضح این پدیده را با چشم دیده اند ولی متاسفانه به علت مبتدی بودنشان در تهیه عکس، نور ماه را که مزاحمت فراوان برای دیده شدن هاله در عکس ایجاد می کند با جسم کدری مسدود نکرده اند تا وضوحی که با چشم دیده می‌شود در عکس ها نیز مشخص شود. این تصاویر مربوط به استان‌های فارس، بوشهر و ایلام می باشد. از شهرهای دیگر نیز گزارش داشتیم اما متاسفانه تصاویر خوبی نداریم. 4 از 6 در موضوع هاله پیراماهی @kojahastim