دردناک است وقتی می‌خوانیم "یا لیتنا کنا معکم"; چون در زبان عربی لیت برای آرزوی دست‌نیافتنی استفاده می‌شود. در دنیای گرفتارِ زمان، محال بودن این آرزو را شاید بشود انداخت گردن زمان. ولی فکر می‌کنم دلیل محال بودنش این نیست که زمان واقعه گذشته چون عاشورای من می‌تواند همین امروز باشد بلکه محتوای واقعه است که آرزوی ما را محال می‌کند: مانند اصحاب حسین شدن آرزویی دست نیافتنی است. اصحاب حسین زمان را معنادار کردند. برخلاف من که هر سال، در مسجد یازار یا هیئت محل، پای حرف‌های تکراری می‌نشینم و زمان را به تکرار می‌گذرانم. @Zamire_moshtarak