💠 فقیه پرکار و با معنویت! ❖ مرحوم آیت‌الله‌العظمی حاج سید احمد زنجانی در کتاب «الکلام یجرّ الکلام» در شرح احوال آیت‌الله حاج شيخ ابوالقاسم کبیر قمی (رحمه الله)، می‌نویسد: 🔻 📝 مرحوم آقا شيخ ابو القاسم (رحمة اللّه عليه)، از اجلّه علماى قم بود. عملاً مورد قبول عامّه بود. خواصّ و عوامّ، همه تصديقش مى‌‏كردند. همواره مشغول بود؛ يا درس مى‌‏گفت يا مطالعه مى‏‌كرد يا در مطلب علمى فكر مى‏‌نمود يا به اطرافى كه پيدا مى‌‏كرد، به بحث و مذاكره علمى مشغول مى‏‌شد و غالبا كتابى در زير بغلش بود. به هر جا كه مى‌‏رسيد، اگر مجلس، مقتضى مذاكره علمى بود، فورى مسأله‌‏اى طرح كرده، مشغول تبادل افكار مى‌‏شد؛ والّا، كتاب از زير بغل بيرون آورده، به مطالعه مشغول مى‌‏گرديد. حتّى در روزهاى چهارشنبه عصر، در منزل خود، مجلس ذكر مصيبت منعقد مى‌‏كرد. در عين حال كه حاضرين، مشغول صرف چايى و قليان بودند، او در يك گوشه‏‌اى، مانند هر روز، به تدريس و افاده علم اشتغال داشت. ● از فكر روشن و نظر دقيقى برخوردار بود. مطلبى را كه بين فضلا القا مى‏‌كرد، مادامى كه اطراف و جوانب آن را با نظر عميق تحت مطالعه نياورده و وزن آن را كاملاً به دست نياورده، القا نمى‌‏كرد. ● در ورع و تقوا، نمونه گذشتگان بود و در عرفيّات نيز بى‌‏نهايت دقيق بود. به هر كارى كه وارد مى‌‏شد، با كمال سنگينى و متانت قدم مى‏‌گذاشت. خيلى هم بى‏‌هوا بود. ذرّه‏‌اى در وى، آثاى منيّت نبود. ● بارى، آن مرحوم، روز جمعه يازدهم شهر جمادى الثانيه سنه 1353، از دنيا رحلت كرد؛ تا يك ماه در قم، مجالس ترحيم ليلاً أو نهاراً، طولاً و عرضاً منعقد گرديد. «ماتوا و عاشوا بحسن الذكر بعدهم». @zanjani_net