ویژه‌نامۀ «دعاؤُكُم فيه مستجاب» (برداشت‌هایی از دعای ابوحمزه ثمالی؛ شماره 7) 🔸اکسیر حیا پیراستگی از بدی‌ها و آراستگی به‌خوبی‌ها، در گروی مقدار حیای انسان است. چشم و گوش و زبان و همه اعضا حتی قلب و فکر هم نیازمند حیا هستند. پس برای اصلاح رابطه با خدا، باید روی حیا سرمایه‌گذاری کرد. اصل حیا، حیای از خدای حاضر و ناظر است! و مؤمن که خودش را همیشه در محضر خدا می‌بیند، از بالاترین درجه حیا بهره‌مند‌است. لزوم رعایت حیا از خداوند، در ناله‌های سحرگاهان ماه رمضان حضرت زین‌العابدین علیه‌السلام به‌خوبی جلوه‌گر است: «أَنَا يَا رَبِّ الَّذِى لَمْ أَسْتَحْيِكَ فِى الْخَلاءِ، وَلَمْ أُراقِبْكَ فِى الْمَلاءِ، ... أَنَا الَّذِى أَمْهَلْتَنِى فَمَا ارْعَوَيْتُ، وَسَتَرْتَ عَلَىَّ فَمَا اسْتَحْيَيْتُ، وَعَمِلْتُ بِالْمَعاصِى فَتَعَدَّيْتُ»؛ پروردگارا ! من کسی هستم که در خلوت از تو حیا نکردم و در آشکار مراقب بندگی تو نبودم... منم آن‌که مهلتم دادی اما بازنایستادم و بر من پرده پوشاندی اما حیا نکردم و مرتکب گناهان شدم و از اندازه گذراندم. @zanjani_net