💠
فعالیتهای اجتماعی مرحوم آیتاللهالعظمی حاج سید احمد زنجانی
[بهمناسبت 29رمضان المبارک، سالروز وفات معظم له]
▫️آیتالله حاج سید احمد زنجانی به هنگام اقامتشان در زنجان، علاوه بر اینکه از فضلای مبرز زنجان بوده و از مدرسین مهم دروس سطوح عالی حوزه در این شهر به شمار میرفت، از نظر فعالیتهای اجتماعی هم، شاید شخص منحصر به فرد این شهر بود و در غالب فعالیتهای دینی مربوط به اهل علم و گاه مربوط به مسائل مهم شهر، سهم عمده داشت. مرحوم آیت الله حاج سید محمد زنجانی(م 1355)که از بزرگان زنجان بود، در مواقع ضروری با همکاری ایشان بازار را تعطیل می نمود.
در سال 1344 که ابن سعود، قبور ائمه طاهرین (ع) را در مدینه خراب کرد، مرحوم آیتالله حاج میرزا مهدی میرزائی زنجانی که در رأس روحانیت زنجان قرار داشت و مرحوم آیت الله زنجانی که ریاست طلبه ها را عهدهدار بود، به شهرستانهای مختلف نامه نوشتند که روز هشتم شوال به عنوان ابراز انزجار از این جنایت هولناک، تعطیل عمومی شود.
مدرسه سید در زنجان بزرگترین مدرسه این شهر و خیلی معتبر بود و موقوفات بسیار مفصلی داشت و مرحوم آیت الله زنجانی 25 سال در آن به تحصیل و تدریس پرداخت و رتق و فتق این مدرسه و تعیین طلاب و اداره آن بطور عمده با ایشان بود (البته تولیت آن مدرسه با مرحوم آیۀالله میرزا محمود امام جمعه بود).
▫️مرحوم آیت الله زنجانی در سال 1344 در زنجان کتابی به نام «خیرالأمور» در ارائه روش اعتدال و به دور از افراط و تفریط نگاشت، از این رساله به درستی بر میآید که مؤلف بیداردل، با شرائط و مقتضیات زمان آشنا بوده و اوضاع محیط را با نظری دور اندیش، مینگریسته است .
▫️در قم نیز هنگام ریاست آیات عظام مرحوم حاج سید صدر الدین صدر(م 1373)، مرحوم آقا سید محمد کوه کمره ای (م 1372)، و مرحوم حاج سید محمد تقی خوانساری(م 1371)، جلسات مشترک مراجع در مورد تصمیم گیری در امور مهم و کلی حوزه در منزل ایشان تشکیل میشد، جلسه مهم علمای بزرگ قم در مورد حوادث 15 خرداد نیز در همین منزل برگزار شد.
▫️پس از وفات مرحوم آیتاللهالعظمی بروجردی که مقام علمای بزرگ قم به خاطر عظمت آن مرحوم در پرده خفا قرار گرفته و چشمها بطور طبیعی به جانب نجف خیره شده بود و در این هنگام که هیچ کس جرأت نمیکرد کسی از علمای قم را به عنوان مرجع تقلید معرفی کند، ایشان با شجاعت، دو نفر از علمای قم و دو نفر از علمای نجف را برای تقلید معرفی کرد، با اینکه خود ایشان در مظان این جهت و مورد توجه این مسئولیت بوده و معاصرینشان به این مطلب معترف بودند. ایشان در اینباره میگفتند: من وظیفه خود را چنین تشخیص دادهام، اگر تمام عالم هم مرا مسخره کنند باز این حرف خود را خواهم زد، علتش هم این است که در اینجا شاه میکوشد قدرت حوزه علمیۀ قم را از بین ببرد و نگاهها را از آن معطوف گرداند و تجربه هم ثابت کرده است که قم میتواند نجف را نگهدارد ولی نجف به تنهایی نمی تواند قم را نگهدارد، اگر این هر دو باشند مانند دو کفه ترازو هستند و هر دو محفوظ میمانند.
مرحوم آیتالله حاج میرزا عبدالله مجتهدی نیز در اینباره میفرمود: ما اصلا جرأت نمیکردیم از علمای قم نام ببریم، قدرت معنوی ایشان – که بواسطه آن حجت شرعی پیدا کردیم – سبب شد که ما بتوانیم علمای قم را معرفی کنیم، چون در مورد کلام آن مرد وارسته، کسی تخیل نمیکرد که برخاسته از هوا و هوس و مسائلی از این قبیل باشد.
🔺(برگرفته از زندگینامه مختصر آیتاللهالعظمی حاج سید احمد زنجانی ره)
@zanjani_net