📜مقاله دکتر جوزف درباره عزاداری
🖊آیت اللهالعظمی حاج سید احمد زنجانی در "الکلام یجر الکلام" مینویسد:
🔹... دكتر جوزف فرانسوى مقالهاى در اين باب نوشته كه آقا سيّد هبةالدين شهرستانى، آن را در مجله «العلم» درج نموده است. خلاصه مقاله وى اين است كه:
📃... وجه اين ترّقى ايشان [شیعیان]، همين عزادارى است كه تقريبا هر يك از ايشان را دعوتکننده بر اين مذهب قرار داده است. امروز محلّى پيدا نمىشود كه در آنجا، يك يا دو نفر از شيعه باشد، مگر اينكه در آن جا عزا برپا مىكنند.
▫️من در مارسى، يك نفر شيعه عربى را ديدم از اهالى بحرين كه او به تنهایی بر حسين (علیه السلام) عزادارى مىكرد. به منبر مىرفت و كتابى مىخواند و گريه مىكرد و بعد، طعامى به فقرا مىداد.
▫️مالهاى زياد در اين راه خرج مىكنند. بعضى از ايشان، از مال خالص خود در هر سال، به اندازه استطاعت خود خرج مىكنند. اين قسم، از دو ميليون فرنك بيشتر در هر سال خرج مىنمايند؛ و بعضى ديگر، از اوقافی كه براى اين موضوع تعيين گرديده صرف مىنمايند. خرج اينها، چندين برابر خرج قسم اوّل مىشود؛ و گويا همه فِرَق اسلاميّه بالاجتماع در راه مذهب خود، آن قدر بذل نمىكنند كه اين فرقه، به تنهایی بذل مىكند. موقوفات اين فرقه، دو سه برابر موقوفات همه فرق اسلاميّه است.
▫️و هر يك از اين فرقه، حقيقتاً داعى است بر مذهب خود، بى آن كه ساير فِرَق، ملتفت اين معنى باشند و بلكه خودشان نيز ملتفت نيستند بر اين فايدهای كه بر كار آنها مترتّب است و معلوم است مذهبى كه پنجاه شصت ميليون داعى داشته باشد، البتّه به تدريج ترقّى مىكند، به قدرى كه شأن آنها اقتضا مىكند و سعى فقرا و ضعفای ايشان در اقامه عزا، بيشتر از اكابر ايشان است؛ به جهت نفع دنيا و آخرتی كه در اين عمل مىبينند.
▫️پس اينها سعى مىكنند كه در مجالس عموميّه، عبادات مرغوب و پسنديده القاء نمايند و از مسائل دينيّه خودشان نيز طرح نمايند. در اثر اين، خطبای اين فرقه، بر ساير فِرق برترى يافته و اهالى اين فرقه به مسائل مذهبى خودشان، أعرف از ساير فِرَق مى باشند.
▫️شيعه، مذهب خودشان را به قوّت دعوت تأييد كرده اند كه از تيغ، برّندهتر است و خود اجتماع آنها كه براى عزادارى گرد هم آيند و در كوچه و برزن نوحه سرایى مىكنند، موجب ازدياد شوكت آنها است؛ زيرا كه اگر در يك شهر، ده هزار اشخاص متفرّق باشند و در يك جا، هزار نفر مجتمع باشند؛ شوكت اين هزار نفر، از ده هزار نفر متفرّق بيشتر مىشود. و علاوه از آن، هزار نفر اگر در يك جا مجتمع باشند، به مقدار آن هم از ديگران، به جهت تماشا يا ملاحظه رفاقت و يا اغراض ديگر، در دور و بر آنها جمع مىشوند و البتّه شوكت آنها در انظار، به جهت انضمام اينها بيشتر مىشود.
▫️و اساسا خود اظهار مظلوميّت، تأثيرش از امور فطريّه است؛ مثل اينكه هر كس بالطبع از مظلوم دست مىگيرد و دوست مى دارد كه ضعيف و مظلوم بر قوى و ظالم غلبه پيدا كند.
مصنّفین اروپا كه در كتابهاى خودشان، تفصيل مقاتله حسين (علیهالسلام) و اصحاب او را با شهادت ايشان ذكر كردهاند، با اينكه اعتقاد به ايشان ندارند، ولى ايشان را مظلوم مىدانند و اعتراف مىكنند به ظلم و تعدّى قاتلهاى ايشان و بىرحمى آنها؛ و ذكر نمىكنند نامهاى آنها را، مگر اينكه نفرت مى كنند از آنها،... .
@zanjani_net