"خنثی‌سازی در عمق یا عملیات پیشگیرانه" مانند عملیات اوپرا، یکی از ارکان دکترین امنیت ملی رژیم صهیونیستی است که در ۷ اکتبر، برای اولین بار و در وعده صادق برای دومین بار به شدت زیر سوال رفت.
اکنون صهیونیست‌ها به دنبال بازسازی این اصل بوده و به دنبال اطلاعات دقیق از محل شلیک پرتابه‌ها در ایران، عراق، سوریه، لبنان و یمن هستند.
طبیعتاً شیوه غالب عملیات در ایران، تروریستی و در سایر کشورها، هوایی است.
البته پر واضح است که گستردگی و تنوع مبدا شلیک در پهنه کشورهای مقاومت به حدی است که حتی در صورت عملیات موفق صهیونیست‌ها بر علیه برخی سایت‌ها(که بسیار سخت است) نیز برایشان تولید بازدارندگی نکرده و صرفاً شدت پاسخ را افزایش می‌دهد.
ضمن اینکه اینبار نوع و مبدا شلیک متفاوت از سایر عملیات‌های موشکی است و همین باعث کور و کر شدن آمریکا و رژیم صهیونیستی شده است.
البته پلن B صهیونیست‌ها در این خصوص، ضدحمله همزمان با تهاجم مقاومت است.
سابقه این روش به یمن برمی‌گردد که پس از شلیک یمنی‌ها به سمت کشتی‌های تحریمی، آمریکا و انگلیس سکوهای شلیک را هدف قرار می‌دادند.
چاره کار یمنی‌ها برای این مسئله، شلیک ممتد به سمت ناوگان نظامی آمریکا در منطقه برای درگیر شدن در دفاع از خود و ناتوانی در تشخیص مبدا حمله یا خرید وقت برای تخلیه بود.
ایران در وعده صادق از این تجربه بهره گرفت و یکی از دلایل شلیک بیش از ۱۰۰ پهپاد از ساعت‌ها پیش از موج اصلی موشکی، درگیرسازی دشمن به رهگیری پهپادها و ناتوانی آنها در هرگونه شلیک به سمت مبدا بود.
* تلگرام، محلل
ذره بین 🇮🇷@zarrehbin🇮🇷