(در ماجرای گریه کردن پیامبر برای فرزندش ابراهیم) یکی از صحابه پیامبر به نام «عبدالرحمان بن عوف» به حضرت گفت : مگر ما را از گریه نهی نکردی ؟ پیامبر فرمود : نه ! از دو صدای احمقانه نهی کردم ۱. صدای هنگام مصیبت ۲. صدای نغمه لهو و بیهوده و از دو چیز هنگام مصیبت نهی کردم ۱. خراشیدن صورت ۲. چاک کردن گریبان این گریه از روی ترحم است و هرکس که رحم نکند ، مورد ترحم قرار نمیگیرد. (سیره حلبیه، ج۳ ، ص ۳۴۸)