⭕️نگاهی به یک نقطه ضعف بزرگ رسانه‌ای 💢با نگاهی به اخبار، تصاویر و فیلم‌های ارسالی از ناآرامی‌ها در لبنان و عراق، کشورهایی که به لحاظ موقعیت و تحولات برای جمهوری اسلامی ایران بسیار دارای اهمیت هستند، درخواهیم یافت اکثر آنها دریافت شده از رسانه‌های خارجی چه عراقی و لبنانی و چه سایر کشورها هستند. این در حالی است که رسانه‌های کشور در سال‌های نه چندان دور نسبت به اعزام عکاس و خبرنگار به محل رویدادها اقدام می‌کردند و مخاطب ایرانی رخداد را با روایت رسانه‌ای ایران دریافت می‌کرد. 💢روزگاری شعار ما «ایران به روایت ایران» بود و در گام بعد بنا بود «جهان به روایت ایران» را داشته باشیم. بنا بود مخاطبان جهان را در دریچه لنز و قلم خبرنگاران ایرانی ببینند و بخوانند. اما امروز بغل گوشمان اتفاقاتی درحال وقوع است که روایت ایران در انعکاس رسانه‌ای آن نقشی ندارد. ما این اتفاقات را با روایتی غیرایرانی دریافت می‌کنیم و این یعنی نقطه ضعفی بزرگ برای دستگاه رسانه‌ای یک کشور. 💢وقتی جنگ افغانستان رخ داد بر سر اینکه چه کسانی برای تهیه عکس و خبر اعزام شوند و کدام رسانه اخبار و تصاویر اختصاصی دارد، مسابقه بود ولی امروز ما ناچار به خوانش اخبار ترجمه‌ شده و تحلیل‌های متکی بر همین اخبار هستیم. در بخش عکس رسانه‌های کشور هم اثری از تصاویر اتفاقات این کشورها نیست. 💢و در پایان اینکه اگر بسیاری از رسانه‌های دنیا برای اکثر اتفاقاتی از این دست خبرنگار و تصویربردار اعزام می‌کنند تلاشی است برای غالب کردن روایتشان و اینکه ما از این مهم غافلیم یعنی باید تن دهیم به دست به دست شدن محتواهایی که ممکن است به شکاف بین ملت ایران و عراق دامن زند؛ همان چیزی که در پس پرده اتفاقات این کشور وجود دارد. 💢به امید روزی که جهان به روایت ایران محقق شود و رسانه به معنای دقیق کلمه رسانه باشد. 👤معصومه نصیری