روشنای چشم ارباب 🔹سال ششم هجری، خاک حقیر زمین، سرمه به چشم کشیده، رنگ آبرو پاشیده بر سر و رویش، آغوش آمدنت شد. تو اما از همان دم ابتدایی حیات، هیچ‌دم، جز در آغوش برادرت،حسین«علیه السلام» تسکین نیافتی. تاریخ هیچ گاه جز پس پرده‌ی لفافه و استعاره از عهده‌ی توصیف وجودت برنیامده است که تو خود با قلمِ حلم، صبوری را اعتبار و معنا بخشیدی و جرعه جرعه روح نوشاندی به رگ های خسته‌ی زمین. روشنای چشم حسین علیه السلام بودی و زینت پدر، شکوفه‌ی دل مادر جوانت و التیام حسن «علیه السلام». شکوه و عظمت را به بند تلمذ کشیده ای و عقل را اعتبار بخشیده‌ای. آسمان کمر خم کرده پیش پای بلندای عظمت روحت و انسان دچار است به تقلایی مداوم برای رسیدن به سایه‌ی فهم آستانت. حالا و پس از هزار و اندی سال، این روزها در امتداد راه زینبی‌ات، زنان و مردانی صبورانه ایستاده اند برای تسکین درد های ملت خود و دلیرانه با سلاحی از جنس مهربانی، خط شکن مبارزه با ویروسی هستند که چنگ انداخته است بر گلوی جهان. پرستاران این مرز و بوم که امید را بر سر و روی شهر میبارند و تبسم را هدیه می‌دهند، صبر را از اسوه‌ی صبوریِ جهان، زینب کبری «سلام الله علیها»، آموخته اند. باشد که دنیا را زیر سایه‌ی سلامتی و در آخرت، مورد شفاعت حضرتش و از آلاء بهشتی متنعم باشند. 🌺 میلاد اسوه‌ی حلم و علم، حضرت زینب «سلام الله علیها» و روز پرستار تبریک و تهنیت باد. @ZEINABA