❇️ دعای دسته جمعی و گروهی در این جا امام حسین (ع) با گروهی از اهل بیت و فرزندان خود دست به دعا برداشتند، درصورتی که مانعی نبود که خود آن حضرت به تنهایی سراغ دعا بروند. پس معلوم می شود در دعای دسته جمعی امیدی بیشتر برای استجابت است و روایاتی هم دراین زمینه داریم که به دو روایت اشاره می شود . 1 _ قال أبوعبدالله (ع): «ما من رهط أربعین رجلاً إجتمعوا فدعوا الله عزَّوجل ّ فی أمرٍ إلاّ إستجاب الله لهم؛ امام صادق (ع) می فرماید: خداوند دعای چهل نفر را حتماً مستجاب می گرداند» .2 _ عن أبی عبدالله (ع) قال: «کان أبی (ع) إذا حزنه أمرٌ جمع النّساء و الصّبیان ثم ّدعا وأمنوا؛ از امام صادق (ع) نقل شده است که پدرم هرگاه چیزی او را محزون می ساخت، زن و بچه ها را جمع می فرمود و سپس دعا می فرمود و آنان آمین می گفتند». ❇️ دعا با حال خشوع و تذلل خداوند متعال می فرماید: (اُدعوا ربّکم تضرّعاً وحفْیه إنَّه لا یحب ّ المعتدین). در این آیه مبارکه، خداوند ما را امر فرموده که در حال تضرّع و ترس خدای خود را بخوانیم و حضرت اباعبدالله در روز عرفه، با حالت خشوع با اهل بیت و شیعیان دست به دعا برداشتند و در حدیث از پیامبراکرم (ص) نقل شده که فرمودند: «اغتنموا الدعاء عندالرقّه، فإنّها رحمه؛ دعا را غنیمت شمرید، در هنگامی که رقت قلب دارید که آن رقت رحمت است». یعنی در هنگام رقت قلب دعا بیشتر مستجاب می شود. و ابوبصیر از امام صادق (ع) روایت کرده که: «إذا برق أَحَدکم فلیدع فإن َّ القلب لایرق حتی یخلص؛ هرگاه رقّت قلب پیدا کردید پس دعا کنید چون قلب رقّت پیدا نمی کند؛مگر وقتی که خالص شود». ❇️ مکان دعا بی شک، مکان ها در اجابت دعا تأثیر فراوانی دارند که بهترین مکان ها برای دعا مساجد و بالاترین مساجد، مسجدالحرام و کنار کعبه و غیر از مساجد زیر گنبد حائر حسینی در کنار ضریح حضرت اباعبدالله و هم چنین صحرای عرفات که از مکان های مقدس است و دعا در آن به اجابت می رسد و پیامبران الهی در آن جا به استغاثه نزد پروردگار پرداختند. بنابر آن چه از تفسیر البرهان نقل شده که حضرت آدم (ع) به راهنمایی و دستور جبرئیل (ع) در روز عرفه، وقوف در عرفات نمود و در هنگام عصر این کلمات را بر زبان جاری می ساخت :«سبحانک اللهم وبحمدک لا اله الاّ انت عملت ُ سوء و ظلمت نفسی و اعترفت بذنبی اغفرلی إنّک انت الغفور الرّحیم». و تا به هنگام غروب آفتاب هم چنان دستش رو به آسمان بلند بود و با تضرّع اشک می ریخت. ❇️ اهم ّ عنوان های در این دعا اما اهم ّ عنوان هایی که می شود برای این دعا وضع نمود یا مسائلی که حضرت اباعبدالله الحسین (ع) در این دعا بدان اشاره کرده اند و این دعا را امتیازی دیگر بخشیده، بدین قرار است: ❇️ اشاره به توحید و صفات باری تعالی حضرت اباعبدالله (ع) دعای عرفه را با حمد خداوند بدین صورت شروع می کند: «الحمدللهِ الَّذی لیس َ لقضائه ِ دافع ٌ ولا لعطائه ِ مانِع ٌ ولا کصنعِه ِ صنع ُ صانع ٍ وهو الجواد الواسِع...؛ حمد و ستایش مخصوص خداوندی است که از قضای او برای کسی سرپیچی نیست و مانعی نیست که بتواند او را از عطا منع کند و صنعت هیچ صنعت گری به پای صنعت او نمی رسد و او بخشنده بی پایان است.» ❇️ شیوه شروع دعا آن چه در این قسم باید بدان اشاره شود شروع دعای عرفه، با حمد و ثنای الهی است که اباعبدالله بدان اشاره کرده و امام صادق (ع) ثنای بر خدای متعال و مدح او و صلوات بر پیامبراکرم (ص) را از آداب دعا بر می شمارد :قال ابوعبدالله (ع): «اِیّاکم إذا اَرادَ احدکم ان یَسئل َ من ربِّه ِ شیئاً من حوائج الدنیا و الاخره حتّی یبدا بالثّناء علی الله عزَّوجل َّ والمدح له والصّلاه علی النبی ّ(ص) ثم یسئل الله حوائجه؛ امام صادق (ع) می فرماید: بر شما باد هرگاه یکی از شما اراده دارد چیزی ازحوائج دنیا یا آخرت را، به ثنا از خداوند ابتدا کند و حمد خدای متعال و صلوات برپیامبر اکرم (ص) و سپس از خداوند حوائج خود را بخواهد». ❇️ شهادت به ربوبیت و مراتب خلقت «فلا اله غیره ولا شی یعدِلُه ُ ولیس کمثله شیی وهو السّمیع البصیر اللّطیف و هو علی کل ّ شیی ٍ قدیر _ اللّهم ّ انّی ارغب إلیک وأشهد بالرّبوبیّه لک مقرّاً بأنّک ربّی واَن ّ اِلیک مردّی إبْتَدأتَنی بِنِعْمَتِک َ قَبْل َ اَن ْ اَکُون َ شیئاً مَذْکُوراً وخَلَقتَنی مِن َ التّراب ِ ثُم ّ اسْکَنتنی الاصلاب؛... خدایی غیر او نیست و چیزی با خداوند معادل و مساوی نیست و مثل و مانندی ندارد و او شنوا و بیناست و لطیف و آگاه است و بر هر کاری قادر. خداوندا، من روی به تو آورده ام و شهادت به ربوبیت تو می دهم و اقرار می کنم که تو پروردگار منی و این که بازگشتم به سوی توست، مرا با نعمتت آغاز کردی، قبل از آن که چیزی ذکرکردنی باشم و مرا از خاک خلق نمودی و سپس مرا در صلب ها قرار دادی و...»