. دعا و آرامش کسی که دعا می‌کند، در صحنه‌های متغیر زندگی در آرامش است. برای او همه کارها مقدس است و فرقی میان کار «برتر» و «پست‌تر» نمی‌گذارد. او می‌داند که نوع کار مهم نیست بلکه چگونه انجام دادن آن اهمیت دارد. کار او هر اندازه هم ملال انگیز باشد، آن را به صورت پیشکش عشقی به خدا در می‌آورد. چنین کسی چه در کارخانه‌ای پر سرو صدا کار کند و چه در مزرعه‌ای ساکت و آرام، در هر حال آرامش او برآشفته نمی‌شود. او می‌تواند در خلوت یک مسجد یا بر سنگ فرش خیابان شلوغ دعا کند، اما آرامش درونش به هم نمی‌خورد، او کانون خود را در خدا یافته است، در همه وقایع و در حضور انواع مردم در آرامش و آسایش است. او تا ابد در پای نیلوفرین خدا ساکن است. هر کجا که می‌رود خدا را در درون با خود می‌برد. عشقی که در قلب اوست در همه جا و همه کس منعکس می‌شود و به هر جا که نگاه می‌کند، جمال عشق و سیمای معبود را می‌بیند. چنین فردی به تنهایی، سیمای خدا را در همه انسان‌ها و مخلوقات مشاهده می‌کند و به آرامش می‌رسد. مهم این است جهت حرکت را با او تنظیم کند! #اللهم_عجل_لولیک_الفرج ـــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @zemzemh60