. همانا جهان به سان چرخ روغن‌گیری است؛ تحت فشار. اگر در زمره تفاله‌های روغنید، از همراه و همسفر فضولات خواهید گشت و اگر روغن ناب و اصیلید، در ظرف باقی می‌مانید، اما از فشار گریزی نیست. تفاله‌ها را ببینید و روغن را بنگرید فشار همیشه در دنیا هست، مثلاً در قحطی، جنگ، کمبود، گرانی، فقر، مرگ ومیر، تجاوز و طمع. این‌ها فشارهایی هستند بر روی فقیران و نگرانی‌هایی خاص این وضعیت‌ها. نشانه‌هایی از این‌ها وجود دارد. هستند کسانی که از فشارها شکایت سر می‌دهند و می‌گویند چه ناگوار است روزگاران مسیحی!... همین است سخن تفاله‌های روغنی که همراه و همسفر فضولات خواهند گشت. روی ایشان سیاه است، چون زبان به کفر می‌گشایند. اینان با شکوه و بزرگی بیگانه‌اند، چه شکوه و بزرگی صفت روغن ناب و اصیل است. انسان‌های دیگری نیز در جهان تحت فشار و تنش وجود دارند، لکن فشار و تنشی که پاک و پیراسته‌شان می‌سازد. آیا همین تنش و فشار نبوده که انسان را پاک و مطهر ساخته است؟ از موعظه های آگوستین قدیس 1. Augustine, Sermones, ed. Denis, xxiv. 11. 📚معنا در تاریخ، کارل لوویت ـــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @zemzemh60