🔷شرح دعای روز ششم🔷 اللَّهُمَّ لاَ تَخْذُلْنِی فِیهِ لِتَعَرُّضِ مَعْصِیَتِکَ وَ لاَ تَضْرِبْنِی بِسِیَاطِ نَقِمَتِکَ وَ زَحْزِحْنِی فِیهِ مِنْ مُوجِبَاتِ سَخَطِکَ بِمَنِّکَ وَ أَیَادِیکَ یَا مُنْتَهَی رَغْبَةِ الرَّاغِبِین. خداوندا مرا در این روز به واسطه ارتکاب عصیانت خوار مساز و به ضرب تازیانه قهرت کیفر مکن و از موجبات خشم و غضبت دور گردان، به حق احسان و نعمت‌های تو به خلق ای منتهای آرزوی مشتاقان. گناه؛ عامل خواری انسان در فراز نخست از دعای روز ششم ماه مبارک رمضان چنین می‌گوییم: پروردگارا! مرا به سبب عصیان خوار مکن. همان گونه که طاعت خدا عزّت آور و سبب سربلندی و افتخار می‌شود، معصیت و نافرمانی او نیز ذلّت آور است. گناه انسان را می‌شکند، ارزش وجودی او را درهم می‌ریزد و فطرت پاک و نورانی وی را آلوده می‌کند. یکی از آثار گناه، شرمساری، عذاب وجدان و سیه رویی در دنیا و آخرت است. از خدا می‌خواهیم تا ما را در این روز از نافرمانی خدا محفوظ بدارد و خوار نشویم، این جمله اشاره بر این است که گناهکاران و معصیت کاران موجب خشم خدا و مورد خواری در نظر خدا و رسولش خواهند شد،  یعنی کسانی که گناهکارند، همیشه مورد غضب و مورد خذلان و خواری در پیشگاه خداوند عالم هستند. امام باقر علیه السلام نیز فرموده اند: هیچ سختی و مصیبتی به بنده نمی رسد، مگر به وسیله ی گناهی که مرتکب می‌شود، اما دامنه ی بخشش خداوند گسترده تر است. 🌼🌼🌼🌼🌼🌼 در فراز دوم از دعای روز ششم آمده است: خدایا! مرا به ضرب تازیانه ی انتقامت کیفر مکن. در این جا ضربه‌های کیفر گناه به شلاق و تازیانه تشبیه شده است که برای تأدیب خطاکار و مجرم به کار می‌رود. یکی از صفات خداوند «منتقم» بودن است. خداوند از ظالمان، جبّاران، ستمگران و گناهکارانی که خدا را برای همیشه فراموش کرده اند، انتقام می‌گیرد. پروردگار متعال، گناهکار را به حال خود رها نمی کند؛ زیرا مجرم باید طعم عذاب را بچشد، هم در این دنیا و هم در عالم آخرت. قرآن در آیه ی ۱۰۸ از سوره ی مؤمنون از حال گناهکاران خبر می‌دهد. آنان فریادشان بلند است و می‌گویند: خدایا! ما را از این آتش بیرون ببر. اگر برنامه‌های گذشته را ادامه دادیم، قطعا ما ستمگریم و شایسته ی عفو تو نخواهیم بود. آن گاه خطاب می‌رسد: خاموش شوید و با من سخن نگویید. 🌼🌼🌼🌼🌼🌼 در فراز پایانی این دعا نیز می‌خوانیم: پروردگارا! مرا از موجبات خشم خود دور گردان، به حق احسان و نعمت هایت، ای منتهای خواسته و آرزوی خواستاران! در این بخش به دنبال نافرمانی و عصیان، بحث «عذاب الهی» مطرح می‌شود و این تهدیدی قطعی برای گناهکاران است. به همین دلیل بنده برای رهایی از چنین ذلّت و عذابی به خداوند متعال پناه می‌برد و از او می‌خواهد که وی را از همه ی اموری که موجب خشمش می‌شود، دور کند تا دیگر زمینه ای برای این عذاب فراهم نشود. شاید به همین علت است که خداوند را به نعمت‌هایی که بر ما ارزانی داشته است، قسم می‌دهیم؛ نعمت‌های خدا، وسیله ی شکر اوست. برخی از دلایل خشم پروردگار: ۱.بی احترامی به پدر و مادر ۲.قطع رحم و جدایی از خویشان و نزدیکان ۳.تأخیر در وقت نماز ٤.ادا نکردن حقوق الهی مانند خمس و زکات ٥.ناامید کردن کسی است که به انسان امیدوار است. التماس دعا 🌼🌼🌼🌼🌼🌼 ═══✼🍃🌹🍃✼══ @zendegiasheghane_ma ═══✼🍃🌹🍃✼══