سلام و عرض ادب در مورد ازدواج آسان نظر بنده اینه که کمی روی جوونهامون کار فرهنگی کنیم سطح توقع شون بیاد پایین امروزه جوونهامون گاها کم تلاش و پرتوقع هستن ، از کار کردن که حرف میاد فقط کار پشت میز نشینی و راحت و از درخواست که حرف میاد بالاترین ها رو میخوان ، چه خبره و چرا اینجور شدن ؟ کی مقصره ؟ خود ما بزرگترها که به جای تربیت صحیح فقط توقع بیجا به ناف جوونهامون بستیم ، کاش کمی سازگاری و صبر و تحمل و تلاش آموزش بدیم تا بدونن مثل جوونهای قدیم تو یه اتاق یا تو یه ساختمون هم میتونن همراه بزرگترهاشون مدتی زندگی کنن و کمی پس انداز کردن رو بیاموزن و صبور باشند تا سر فرصت و آرام آرام به همه جا برسند