گر مرگ رسد چرا هراسم؟ کان راه به توست می شناسم این مرگ نه باغ و بوستان است کو راه سرای دوستان است تاچند کنم ز مرگ فریاد چون مرگ از اوست مرگ من باد گر بنگرم آنچنان که رایست این مرگ نه مرگ،نقل جای است از خوردگهی به خوابگاهی وز خوابگاهی به بزم شاهی  خوابی که به بزم توست راهش گردن نکشم ز خوابگاهش چون شوق تو هست خانه خیزم خوش جستم و شادمانه خیزم #شعر_نظامی_گنجوی 🌐 به #ضیاءالصالحین بپیوندید... 👇 ☫ @ziaossalehin ☫