🕌بازسازی حرم و عطر امام زاده آقای حاج فرهاد خدامی از اساتید قرآن ساکن اقلید، نقل میکند: ازسال ۱۳۴۰ با حضرت آیت الله سید محمد باقر موحد ابطحی(قدس سرّه) آشنا شدم که سالهای اولیه تشریف فرمایی ایشان به اقلید بود که تصمیم به بازسازی امامزاده گرفتند. چون ساختمان امامزاده خشت و گلی بود و وضعیت مناسبی نداشت، شروع به تخریب و خاک برداری و آواربرداری کردیم و از آن جا که معمولاً آن زمان اکثر مردم کشاورز و دامدار بودند، هر کس در اطراف خانه خودش گودالی برای جمع آوری کود حیوانی داشت و متأسفانه اطراف حریم امامزاده هم از این امر مصون نبود و این گودالهای معیوب بوی بدی هم داشت و موجب آزار رهگذران و خود مردم هم بود، اما همه تسلیم فرهنگ زمان خود بودند که به دستور آقا این حفره و گودالها را با خاک و سنگ پرکردیم و اطراف امامزاده از آن وضعیت اسفناک خارج و پاک شد و محو گردید. و سپس به امر ایشان به حفر شالوده جهت احداث ساختمان امامزاده با بتن آرمه اقدام کردیم که تا آن زمان در اقلید سابقه نداشت و معظم له آن را در احداث حمامها و مساجد و بقاع متبرکه رواج دادند و مانند یک مهندس خبره عمل میکردند و قبر مطهر امامزاده هم در عمق سه  متری قرار داشت و خاکبرداری زیادی انجام دادیم با آن که امکانات خشتی آجری رسیدیم و بعد از برداشتن این قالبها به سنگ نوشتهای رسیدیم که روی آن نوشته شده بود «قتلت کمثل جدی ولی الله»، «کشتند مرا مانند جدم علی علیه السلام ». سپس بوی عطر در فضا پیچید و در نتیجه حضرت آقا به پیکر مطهر امامزاده عبدالرحمن نزدیک شدند، که به امر ایشان و حرمت امامزاده، خاکبرداری درهمین حد متوقف شد و آقا فرمودند: هر چه را باید بدانم و بفهم به آن رسیدم و در ضمن یک قبر هم پشت سر امامزاده بود که روی سنگ و چوب تابوت آن نوشته شده بود«خواجه شمس الدین شیرازی» و از آن جا که این امامزاده در کنار تل قلات واقع شده و جای توسعه نداشت به دستور آقا با شکستن سنگهای مجاور محوطه موجود امامزاده را ساختند و این گنبد عظیم و حجیم را هم از همان ابتدا روی آن بنا نمودند. و ضمناً لازم به یادآوری است که درموقع خاکبرداری اطراف قبر شش نفر از سادات محترم وچند نفر از متدینین عام هم حضور یافتند و وقتی به نزدیک قبر رسیدند، مشاهده کردند که چشمه سارهای متعددی در اطراف قبر جریان دارد و بوی عطر وگلاب از قبر مطهر به مشام میرسد که موجب شگفتی همگان بود. و از آنجا که روزها تا پاسی از شب کار میکردیم و فضای امامزاده هم قبل از تخریب بسیار تاریک بود و برقی هم وجود نداشت به وسیله چهار چراغ طوری (زنبوری) کار میکردیم که یک اتفاق جالب و نادر افتاد و آن هم در مراحل آخر خاکبرداری اطراف قبر بود که یک دفعه هر چهار چراغ به طور همزمان خاموش شد و ما دیگر روشنایی نداشتیم و آقا فرمودند: دیگر نیازی به کار کردن نداریم و از این به بعد اقدام به ساخت صحن و گنبد خواهیم نمود» 📗در شعاع جانان : سیری در زندگی دلباخته امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف حضرت آیت الله العظمی حاج سیدمحمدباقر موحد ابطحی اصفهانی اعلی الله مقام الشریف تالیف محمد امیری سوادکوهی،صص۳۵۲ 👤حضرت آیت الله العظمی حاج سیدمحمدباقر 🌺🌺🌺🌺 🕌@ziarat_et