✅انسان آفريده شده بايد تا به آن‌جا برسد كه نامش قرب خدا، جوار خدا و همسايگي خدا است. اين، هدف نهايي خلقت انسان است و مقدمه رسيدن به آن نيز «عبوديت» است كه در آيه «وَما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالإْنْسَ إِلاّ لِيَعْبُدُون» به آن اشاره شده است. ✅براي نيل به مقام عبوديت، انسان مورد امتحان و آزمايش قرار مي‌گيرد؛ يعني مقدمه واصل شدن به مقام عبوديت، آزمايش و امتحان است. ✅اگر انسان توانست از امتحان‌ها و آزمايش‌هاي الهي سربلند بيرون آيد و راه عبوديت و بندگي را برگزيد، به هر اندازه كه مراتب عبوديت را طي كند، به همان ميزان نيز به قرب الهي مي‌رسد و از رحمت بي‌كران خداوند برخوردار مي‌شود. 📚 آیت الله مصباح یزدی، رستگاران، ص370 🆔 @zohoor_iran