افراد باايمان در موقعى كه از مواسات برادران دينى محروم مىشوند، به ذات اقدس الهى روى مىآورند و تمنيات خود را به او عرضه مىكنند و از وى خواستار مىشوند.
خداوند دعاى آنان را با رعايت صلاح و سلامت دينشان اجابت مىنمايد و به گونه اى عمل مىكند كه ايمانشان مصون و محفوظ بماند و اين به مصلحت آنان است.