اهل آخرت، نیمه پر لیوان را می بینند! 🔸️«اعینهم باکیه و قلوبهم ذاکره»؛ می فرماید: [اهل آخرت] یکی از اوصاف دیگرشان این است که چشمانشان گریان و دل هایشان یاد خدا است. دنباله اش تعبیر دیگری می آید که: هیچ چیز آن ها را از یاد خدا غافل نمی کند. 🔸️حالا، آدم های خوب و مومن هم وقت نماز یاد خدا می کنند و ان شاء الله حضور قلبشان هم در همه نماز محفوظ هست، خب این طبیعی است که در چنین زمانی یاد خدا باشند. یا قرآن می خوانند، مجلس روضه و ذکر مصیبت سیدالشهدا سلام الله علیه می روند و یاد خدا و اولیاء خدا هستند، خب [در چنین شرایطی یاد خدا،] طبیعی است. 🔸️اما یک موقعیت هایی هست که طبیعتا آدم غافل می شود. [مثلا اگر] آدمی درد شدیدی پیدا کند، دیگر توجه به هیچ چیز برایش نمی ماند. یا گاهی شادی ای برای آدمی پیدا می شود که حالت مستانه ای پیدا می کند و همه چیز را فراموش می کند. 🔸️اما خدا بنده هایی دارد که در هیچ حالی از خدا غافل نمی شوند. اگر مصیبتی پیش بیاید، از خدا می خواهند این فشار و سختی رفع شود. اگر شادی ای نصیبشان شود، خدا را شکر می کنند که آن نعمت را به آنها داده است. 🔸️[اهل آخرت،] اگر گرفتاری ای داشته باشند، از خدا کمک می خواهند تا بتوانند آن گرفتاری را حل کنند. همین که نعمتی به آن ها میرسد، هنوز از آن استفاده نکرده اند، اول حمد خدا می کنند. 🔸️اهل آخرت دائما خوبی ها را می بینند. از همه چیز، هم از زندگی خودشان و دیگران، راضی اند، هم شاکر نعمت های خدا هستند. 🔸️یک گروه از انسان ها، این چنین هستند. یک دسته هم، آن هایی هستند که هزار نوع نعمت سرشان می ریزد، ولی اگر یک گوشه اش عیب داشته باشد، داد و فریاد می کنند که این چه وضعی است؟! [مثلا] همسرشان، بیچاره از صبح تا شب، زحمت کشیده، مهمان داشته، چند نوع غذا پخته، حالا اتفاقا یک غذایش سوخته یا شور شده، داد و فریاد می کنند. 🔸️اهل دنیا این چنین هستند. همیشه آن قسمت خالی لیوان را می بینند. دائم نق می زنند. کم بود ها را می بینند. 🔸️عیب جویی دیگران را می کنند. اهل آخرت می گردند عیب خودشان را پیدا کنند، اما اهل دنیا می گردند که از هر کسی یک عیبی پیدا کنند و نگه دارند که یک روز به رخ او بکشند. اشاره شده در جلسه چهل‌وهفتم از سلسله جلسات محبت خدا در تاریخ ۱۳۹۳/۰۴/۳۱ (کلیپ۱۰۹) لینک صوت جلسه لینک متن کامل جلسه 💠 @mesbahyazdi_ir