🍃 *﷽ 🍃 #شناخت_حضرت_"مهدی عجل الله تعالی فرجه" الشریف 🖇قسمتِ اول ✨ولادتِ حضرتِ مهدی "علیه السلام" آسمان و زمین چشم انتظار ولادت او بود. خورشید هم به انتظار آمدن او نشسته بود. ارواح پاک همه پیامبران و اولیای الهی، گرداگرد خانه امام حسن عسکری علیه السلام منتظرانه در آرزوی دمیدن نور جمال او بسر می‌بردند. فجر نیمه شعبان بود. صدای آشنای اذان در کوچه پس کوچه‌های غریب شهر سامرا می‌پیچید: «أشهد أن لا إله إلاّ اللَّه، أشهد أنّ محمّداً رسول اللَّه». سیصد و هشت سال پیش که خورشید وجود پیامبرصلی الله علیه وآله در آسمان مکه طلوع کرد، ظلمات شرک همه جا را آکنده بود و صدای هلهله بت پرستان بر گرد الهه‌های تراشیده از چوب و سنگ، فضا را آلوده ساخته بود. اما اینک در سال ۲۵۵ هجری قمری در آستانه طلوع آخرین خورشید هدایت و رهبری، بانگ توحیدی «لا إله إلاّ اللَّه» از مرزهای شبه جزیره عرب تا شام و قسمتهای وسیعی از قاره افریقا همه جا طنین انداز شده و شهادت به رسالت محمدصلی الله علیه وآله بر مأذنه‌های سرتاسر سرزمین وسیع اسلامی هر صبح و شام تکرار می‌شود. با این همه، جاهلیت - اگرچه در چهره ای جدید - هنوز پابرجاست و با محصور ماندن اهل بیت علیهم السلام، ظلمت شرک همچنان باقی است و بت‌های کاخ نشین در لباس خلافت پیامبرصلی الله علیه وآله همچنان دست اندر کار محو توحیدند. شاید از این روست که حضرت مهدی علیه السلام در آغاز ولادت، زبان به ذکر شهادتین می‌گشاید: «أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ؛ [۱] گواهی می‌دهم که هیچ معبودی جز پروردگار متعال نیست که شریک ندارد و گواهی می‌دهم که محمّدصلی الله علیه وآله فرستاده اوست». یا به روایتی دیگر؛ در همان آغازین لحظه‌های تولّد زانو می‌زند و می‌گوید: «اَلحَمْدُ للَّهِ ِ رَبِّ العالَمِینَ وَصَلَّی اللَّهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، زَعَمَتِ الظَّلَمَةُ أَنَّ حُجَّةَ اللَّهِ داحِضَةٌ، لَوْ أُذِنَ لَنا فِی الکَلامِ أَزالَ الشَّکُّ؛ [۲] سپاس خدای را که پروردگار عالمیان است، و سلام و صلوات خدا بر محمد و خاندانش باد. ستمگران گمان بردند که حجّت خدا نابود شدنی است! در حالی که اگر به ما اجازه سخن گفتن داده می‌شد، شک و تردید مردم درباره ما از بین می‌رفت». امام حسن عسکری علیه السلام که اینک با دیدن چهره زیبای اولین و آخرین فرزند خویش، وعده خدا را عملی می‌یافت، سرشار از شادی، سر به سجده گذاشت و گفت: «اَلحَمْدُ للَّهِ ِ الَّذِی لَمْ یُخْرِجْنِی مِنَ الدُّنْیا حَتّی أَرانِی الخَلَفَ مِنْ بَعْدِی [۳] ؛ سپاس خدایی را که مرا زنده نگه داشت تا فرزند و جانشین مرا به من بنمایاند». سپس سر برداشت و به حاضران نگریست و فرمود: ... ----------------------- 📚منتخب الأثر: ص ۳۳۲. همان: ص ۳۴۱؛ کمال الدین: ج ۲، باب ۴۲، ص ۴۳۰. بحار الانوار: ج ۵۱، ص ۱۶۱. اللهــم عجــل لولیـک الفــرج                🌼🍃🌺🍃🌼