🐎🐎🕌🐎🕌🕌🐎
رمان باستانی، عاشقانه‌مذهبی #روایت_دلدادگی
💞قسمت ۶۷
روح انگیز با حرکاتی آرام جلو آمد، دستی به موهای نرم و آبشارگون فرنگیس کشید و همانطور که سلام زیر لبی دخترش را جواب میداد گفت :
_سلام به روی ماهت...ببینم الان منتظر شخص خاصی بودی؟..راستی امروز سوار کاریت را دیدم بی نظیر بود...بی‌نظیر..
و سپس از پشت سر ، شانه‌های دخترش را در بغل گرفت و گفت :
_تو یه اعجوبه ای دخترم...یک شاه بانوی تمام عیار...
فرنگیس آهسته برگشت طرف مادرش و همانطور که بوسه‌ی نرمی از گونه روح انگیز میگرفت گفت :
_منتظر گلناز بودم و صد البته که انتظار دیدن شما را در این وقت نداشتم...
روح انگیز به طرف پنجره رفت، کمی پرده‌ی حریر ان را کنار زد و به پیاده روی سنگی که از آنجا پیدا بود چشم دوخت و گفت :
_به راستی چه بین و تو وگلناز می گذرد؟ گاهی اوقات فکر میکنم ، گلناز نه یک کنیز و نه دوست بلکه یک خواهر است برای تو...
فرنگیس نزدیک مادر شد و چون هم قد او بود ،سرش را از پشت سر به صورت او نزدیک کرد و دوباره بوسه ای از رخسار مادر چید و گفت :
_گلناز از خواهر هم به من نزدیک‌تر است، حالا چه شده به دیدن من آمدی؟
روح انگیز به طرف فرنگیس برگشت و همانطور که صورتش از شادی میدرخشید گفت :
_دخترم ، من مادرم و مثل بقیه‌ی مادرها ، فرزندانم را میشناسم و کاملا میفهمم چه در ذهنشان میگذرد، درست است که تو نشان میدهی از هرچه مرد است بیزاری و تمایل به ازدواج نداری، اما من خوب میفهمم که این نقشی‌ست که بازی میکنی....
روح انگیز با زدن این حرف به سمت فرنگیس برگشت و همانطور که با دو انگشتش گونه ی سرخ شده ی دخترکش را می‌فشرد ادامه داد:
_من میدانم که تو تازگیها عاشق شدی ...
و سپس چشمکی به فرنگیس زد و به طرف صندلی کنار تخت رفت و روی آن نشست و در چشمان متعجب فرنگیس خیره شد و گفت :
_و حتی می دانم ،عاشق چه کسی شدی...
دل درون سینه ی فرنگیس به تلاطم افتاد.. خدای من؛ مادر چه میگفت؟! نکند....نکند...گلناز چیزی گفته؟!
روح انگیز که سکوت و شگفتی دخترش را دید ، خنده‌ی ریزی کرد و گفت :
_تعجب کردی؟ خوب برای این است که هنوز مادر نشده‌ای....اگر مادر شده بودی ، میفهمیدی دنیای مادرانه در دنیای فرزندانش نهفته است.... من از همه چیز فرزندانم... دختر و پسرم خبر دارم...من میدانم که تو در دلت چه می گذرد.....والبته انتخابت را تحسین می کنم...
فرنگیس که مبهوت بود با شنیدن این حرف مبهوت تر شد....یعنی روح انگیز از چه حرف میزند؟!.. باورم نمیشود....
یعنی مادرم با سهراب؟!....
نه ...نه.....طبق شناختی که از خوی قصر نشینی مادر دارم ، محال است با سهراب موافق باشد....پس چه می گوید؟ منظورش چیست؟!
💞ادامه دارد....
🕌نویسنده ؛ طاهره سادات حسینی
🕌🐎🐎🕌🕌🐎🐎🐎