🔴 درباره بیانیه اخیر گروهک موسوم به #مجمع_محققین #اختصاصی 1/2 ۲۰ آذر ۱۴۰۱، مجموعه‌ای با نام «مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم» متشکل از افرادی که بارها در بزنگاه‌های مختلف در تضعیف نظام اسلامی قلم زده و یا سخن رانده‌اند، بیانیه‌ای در باب محکومیت اعدام‌های اخیر بیرون داد. این بیانیه با فرمایشی از امیرالمؤمنین(ع) آغاز شده که بر حرمت سفک دماء در موضع غیر حق تاکید کرده و این گونه، نظام را به سفک دماء به غیر حق متهم می‌کند. اتهامی بزرگ آن هم در شرایطی که سنگین‌ترین جنگ ترکیبی علیه ایران اسلامی در طول تاریخ بشریت شکل گرفت و ام‌القرای کنونی جهان اسلام در خطر تجزیه و کشتارهای وحشیانه موجوداتی بدتر از دواعش قرار گرفت که کمر به هدم دین و اسلامیت بسته بودند. این بیانیه در ادامه می‌گوید: «اجرای حکم اعدام یکی از معترضان که اقتضا می‌کند حکومت با شنیدن صدای اعتراض مردم در راه آرام‌ کردن اوضاع گام بردارد، بخش عظیمی از جامعه به ویژه فرهیختگان و دلسوزان کشور را شگفت‌زده و وجدان عمومی را جریحه‌دارتر کرد.» یا للعجب! آیا کسی که قمه بر دست مانع تردد مردم و موجب ارعاب آنها شده، به مأموران امنیت حمله کرده و آنها را مجروح ساخته و در خدمت دشمنان اسلام، به ایران اسلامی خیانت کرده است، یک معترض است؟ آیا این مشروعیت بخشی به مبارزه مسلحانه علیه نظام اسلامی و جرمی نابخشودنی از سوی عده‌ای فقیه‌نما نیست؟ آنها در مورد کدام بخش عظیم از مردم سخن می‌گویند؟ ۸۵ میلیون نفری که اساسا به هیچ کدام از این اغتشاشات نپیوسته‌اند؟ همانانی که میلیون‌ها نفرشان در ۱۳ آبان به خیابان آمده و علیه آنها موضع گرفته‌اند؟ آنهایی که کسب و کارشان به واسطه اقدامات وحشیانه این جماعت در خطر قرار گرفته بود و خواستار برخورد شدید و قاطع نظام با این اراذل بودند؟ کدام فرهیختگان و دلسوزان؟ بله حتماً سرمایه‌های بزرگ و ارزشمند صهیونیست‌ها در ایران نگران از دست دادن نیروهای خود به سبب مجازات دستگاه عدلیه در برابر وحشی‌گری‌های بی حد و حصر و اهانت‌ها و یورش‌های بزرگ علیه دین، مذهب، یکپارچگی و تمامیت ارضی ایران اسلامی است! در بخشی از بیانیه جمله‌ای عجیب آمده : «اساساً اعدام راهکاری درست برای تأمین امنیت و کاستن از التهاب نیست»! اساتید و دلباختگان حوزه علمیه، این بخش از این بیانیه را در مقابل آیه قرآن کریم که می‌فرماید« و لکم فی القصاص حیاة» و لازمه اصلی آن یعنی ایجاد و برقراری امنیت به منظور حفظ حیات، چگونه تفسیر می‌کنند؟ آیا عنوان فقهی خاصی برای کسی که به نوعی این فقره را زیر سؤال ببرد به ذهن آقایان در حوزه علمیه قم نمی‌رسد و آنها وظیفه ندارند در برابر فقیه‌نمایانی که این گونه با آیات الهی بازی کرده و آن را انکار می‌کنند و در جهت ناامنی و مشروعیت بخشی به دواعش داخلی اقدام بر می‌دارند، موضع‌گیری کنند؟ نویسندگان این بیانیه دستگاه قضایی را به عدم طی روال عادلانه حقوقی و قانونی متهم کرده و حکم اعدام برای افرادی که توسط دادگاه‌ها محارب تشخیص داده‌اند را به شدت محکوم می‌کنند. این هم ظلم و بهتان بسیار بزرگی است که این جماعت بدکار به یکی از دستگاه‌های اصلی ایجاد امنیت در جامعه با اجرای احکام الهی وارد می‌کنند. باید به آنها گفت که اساساً قرار نیست نظرات سخیف آنها مبنای قانون‌گذاری باشد و ثانیا به چه حقی مبنای فقهی مستحکم اعدام محاربینی که ولو کسی را نکشته‌اند، زیر سؤال می‌برند؟ مگر قرار است مراجع معظم تقلید در گذشته و حال تابع و مقلد آنها باشند؟! ما می‌دانیم که این افراد و توابعشان، وزنی در حوزه علمیه قم نداشته و اساساً محلی از اعراب ندارند اما آیا عمله‌های استکبار در فضای رسانه‌ای کشور، در صورت عدم محکومیت شدید این بیانیه توسط اعضای به نام حوزه علمیه، آن را به نام این حوزه مقدسه جعل نخواهند کرد؟! کجایند مرحوم آیت الله مصباح و مرحوم آیت الله محمد یزدی تا غیرتمندانه علیه این ظلم آشکار به فقه و نظام اسلامی، سینه‌سپر کنند و از حریم فقه امام باقر و امام صادق علیهما السلام دفاع کنند؟! آیا حوزه علمیه نباید در خط مقدم دفاع از اجرای احکام الهی در حق کسانی باشد که وحشیانه بر مدافعان امنیت تاخته و بدون هیچ رحمی آنان را به شهادت رسانده و علیه نظام و حتی دین و نمادهای مذهبی فعالیت مسلحانه و تخریبی کرده‌اند؟ حمایت از قوه قضاییه در برخورد قاطع با مسببان نا امنی در سراسر کشور، یک وظیفه بدیهی بر عهده تمامی اقشار جامعه خصوصاً علمای بزرگواری است که قوام دین به کنش فعالانه آنها در برخورد با دشمنی‌های شیاطین و طواغیت بستگی دارد. قسمت دوم: https://eitaa.com/bahaneee/3145 @bahaneee