✨❧🔆✧﷽✧🔆❧✨ علیه‌السلام در بيان اولين دليل تأخير در می‌فرماید : ◽️ «بدان که اگر خداوند خواسته‌ای را اجابت می‌کند و به بندۀ خويش مرحمتی می‌رساند، اين خواسته به مقدار نيّتِ اين بنده است». ◽️ به‌هر‌حال هنگامی‌که انسان دعا می‌کند، با کسی سخن می‌گوید که به ضمير و ذات او بيشترين اِشراف و آگاهی را دارد. ◽️ پس اگر اين صادقانه نباشد و از عمق جان برنخيزد و با صفا و کامل همراه نشود، آيا می‌‌توان به اجابت آن اميد بست؟ 🔻حقيقت دعا دو مرحله دارد؛ 1⃣ ابتدا باور به و بندگی در بارگاه حق 2⃣ و سپس ابراز و اعتراف به اين باور ◽️ پس اگر باور به فقر و نياز در متن دعای آدمی رسوخ نکرده باشد، اثری از آن ديده می‌شود؟ امام‌صادق علیه‌السلام در روایتی چنين می‌فرماید : ◽️ «إِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَا يَسْتَجِيبُ دُعَاءً بِظَهْرِ قَلْبٍ سَاهٍ فَإِذَا دَعَوْتَ فَأَقْبِلْ بِقَلْبِكَ ثُمَّ اسْتَيْقِنْ بِالْإِجَابَۀِ» ◽️ همانا خداوند عزوجل دعايى را كه از روى دلِ باشد، نمی‌پذيرد. پس هر گاه كردى، با دلت رو كن، آن گاه به اجابت، يقين داشته باش. ◽️ درمقابل، اگر چنان صفا و خلوصی در دل داعی بدود که با هر آه، هزار بار را بخواند و در اين خواندن، هيچ غيری را شريک نکند، انتظاری جز برآورده‌ شدن نمی‌رود. ◽️ از آنجا که خلوص، امری نسبی است و در اشخاصِ مختلف و با ظرفيت‌های روحی گونه‌گون، متفاوت است، به همان ميزان، فاصلۀ بيشتر می‌شود و اين یکی از اسراری است که علی علیه‌السلام در اينجا و در تبيين دليلِ تأخير در اجابت مطرح می‌فرماید. 📚 شرح نامه ۳۱ ڪانال زلال مــ💖ــعرفت @ZolaleMarefat_f ┅═✧❁🔆❁✧═┅