زیبایی عشق به حسین(ع) اینه که وقتی می‌فهمی کی بوده و چی شده، اشک می‌ریزی و وقتی اشک ریختی، عاشق‌اش میشی و وقتی عاشق‌اش میشی عاشق کارهایی میشی که عاشق‌اش بوده و متنفر میشی از کارهایی که ازش متنفر بوده و اینجوری کم‌کم شبیه معشوق میشی! شبیه حسین...💔 این ینی معرفت :)
- یکی از رفقا..