🇮🇷《به نام او که یادش آرامش دلهاست》🤲
اسم تو مصطفاست🥺
🇮🇷زندگینامه
#شهید مصطفی صدرزاده🌷
《قسمت بیست و ششم》
خانه جدید هم...🕊
🇮🇷 بزرگ بود هم باغچه داشت، ولی با این همه، اولین روز بعد از چیدن اثاثیه
#زدم_زیر_گریه: "نمی خوام اینجا بمونم، دلم برای مامانم اینا تنگ شده! "کمی نگاهم کردی و گفتی: "خیلی خب. حالا بلند شو دست و صورتت رو بشور، لباسات رو عوض کن تا بریم. "چقدر خوب بلد بودی با من راه بیایی، نه دعوا می کردی نه اخم و تخم.❤️🌷
یک بار گفتی: "مرد باید خیلی بی دست و پا باشه که ندونه
#چطور_فرمون_زندگی رو توی دست بگیره! "امشب، چه شب آرامی است! بچه ها که خواب اند انگار دنیا از حرکت می ایستد. امروز همه گل های رز صورتی را که بیشتر وقت ها برایم هدیه می آوردی و آن ها را خشک می کردم و می ریختم داخل گلدان بزرگ شیشه ای، در آوردم و به دیوار زدم.🌸🥺
🇮🇷 شده مثل یک باغچه پر گل، اما حیف که عطرشان پریده،
#درست_مثل_تو_که_نیستی. آن روز ها چون شغل ِثابتی نداشتی. حواسمان بود که زیاد خرج نکنیم. عزت نفس داشتی و درسته که از خیلی چیزها می زدی تا چیزی را که خیلی واجب است بخریم، اما هر ماه یک بار را حتما می رفتیم رستوران.🌺💚
همان رستورانی که بار اول، موقع خرید حلقه رفتیم آنجا و
#شده_بود_پاتوقمان. هر بار هم کسی را دعوت می کردی که همراهمان بیاید. قرار بود برویم ماه عسل و بهترین جا کجا می توانست باشد جز مشهد؟
باز چشم هایت را ریز کرده و گفتی: "سمیه، بگم دوستم حمید و مامانش هم بیان؟😊🥀
🇮🇷 "انگار
#قراره_بریم_ماه_عسل_ها! این دفعه همین طوری بریم دفعه بعد بریم ماه عسل! لب از روی لب بر نداشتم. گفتی:"خب راضی نیستی نمی ریم، ولی این بندگان خدا تا حالا مشهد نرفتن! چه کسی می توانست نگاه در چشم معصومت بدوزد و نه بیاورد. رضایت دادم و رفتیم مشهد: من،تو،حمید و مامانش. آپارتمانی یک خوابه اجاره کردیم که من و مامان دوستت در اتاق خواب و تو و دوستت هم در هال می خوابید.☺️☘
همان جا پخت و پز هم می کردیم. از رفتن به بازار و گردش و خرید زدیم، حتی سوغاتی هم نخریدیم.
#برای_خودم_چیزی_نمی_خواستم، اما برای انگشتان کشیده ات که خیلی دوستشان داشتم، انگشتر عقیق و فیروزه خریدم.
می خواستم روزی که ماشین خریدم وقتی که فرمان را به دست می گیری، تلألو را در آن ها ببینم.🚙💍
آن سفر...🕊
#ادامه_دارد....
┄═❁🍃🪴🍃❁═┄
«
سبک شهدا»♥️•𝑱𝒐𝒊𝒏⤹
