#داستان_آموزنده
🔆غزالى و راهزنان
((غزالى )) دانشمند شهير اسلامى ، اهل طوس بود (طوس قريه اى است در نزديكى مشهد). در آن وقت ؛ يعنى در حدود قرن پنجم هجرى ، نيشابور مركز و سواد اعظم آن ناحيه بود و دارالعلم محسوب مى شد. طلاب علم در آن نواحى براى تحصيل و درس خواندن به نيشابور مى آمدند. غزالى نيز طبق معمول به نيشابور و گرگان آمد و سالها از محضر اساتيد و فضلا با حرص و ولع زياد كسب فضل نمود. و براى آن كه معلوماتش فراموش نشود و خوشه هايى كه چيده از دستش نرود، آنها را مرتب مى نوشت و جزوه مى كرد. آن جزوه ها را كه محصول سالها زحمتش بود، مثل جان شيرين دوست مى داشت .
بعد از سالها، عازم بازگشت به وطن شد. جزوه ها را مرتب كرده در توبره اى پيچيد و با قافله به طرف وطن روانه شد. از قضا قافله با يك عده دزد و راهزن برخورد. دزدان جلو قافله را گرفتند و آنچه مال و خواسته يافت مى شد، يكى يكى جمع كردند. نوبت به غزالى و اثاث غزالى رسيد. همين كه دست دزدان به طرف آن توبره رفت ، غزالى شروع به التماس و زارى كرد و گفت : غير از اين ، هرچه دارم ببريد و اين يكى را به من واگذاريد.
دزدها خيال كردند كه حتما در داخل اين بسته متاع گرانقيمتى است . بسته را باز كردند. جز مشتى كاغذ سياه شده چيزى نديدند.
گفتند: اينها چيست و به چه درد مى خورد؟
غزالى گفت : هرچه هست به درد شما نمى خورد، ولى به درد من مى خورد.
به چه درد تو مى خورد؟
اينها ثمره چند سال تحصيل من است . اگر اينها را از من بگيريد، معلوماتم تباه مى شود و سالها زحمتم در راه تحصيل علم به هدر مى رود.
راستى معلومات تو همين است كه در اينجاست ؟
بلى .
علمى كه جايش توى بقچه و قابل دزديدن باشد، آن علم نيست ، برو فكرى به حال خود بكن .
اين گفته ساده عاميانه ، تكانى به روحيه مستعد و هوشيار غزالى داد. او كه تا آن روز فقط فكر مى كرد كه طوطى وار از استاد بشنود و در دفاتر ضبط كند، بعد از آن در فكر افتاد كه كوشش كند تا مغز و دماغ خود را با تفكر پرورش دهد و بيشتر فكر كند و تحقيق نمايد و مطالب مفيد را در دفتر ذهن خود بسپارد.
غزالى مى گويد:
من بهترين پندها را كه راهنماى زندگى فكرى من شد، از زبان يك دزد راهزن شنيدم
📚غزالى نامه ، ص 116.
3.42M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
❗️ما حسین(ع) را جدی نگرفتهایم...
➕ ماجرای جالب رفتار امام رضا(علیه السلام) با تربت امامحسین(علیه السلام)
#تصویری
✨🌙بخوان دعای فرج را دعا اثر دارد
اللهم عجل لولیک الفرج
اگر پرده ڪنار برود و به حقایق
واقف شویم بیش از آنڪه خدا
را برای دعـــــاهایی ڪه اجابت
ڪرده شـــــاڪر باشــــیم برای
دعاهایی ڪه #اجابت نڪرده
شـــــاڪریم!
#الحمدلله🤲
#شبتونبهرنگخدا.✨
#تبلیغات👇
#سلام_امام_زمانم❣
🌼 پشت دیوار بلند زندگی
🍃 ماندهایم چشم انتظار یک خبر
🌼 یک أنا المَهدی بگو یا ابن الحسن
🍃 تا فرو ریزد حصار غصه ها
بیا تا جوانم بده رخ نشانم🌹
#اللهـم_عجـل_لولیـک_الفـرج🏴🤲
🔴امام صادق (ع):
چون روزقیامت شود پرده ای از پرده های #بهشت را کنار زنند پس هرجانداری آن را ازمسافت پانصدسال استشمام کند جز یکدسته و آنها #عاق_والدین خودشان هستند.
📚اصول کافی ج4ص49
🗓امروز 02 اردیبهشت 1404
🌷 #53_روز تا #عید_بزرگ_غدیر😍
☘️گفتم ڪہ چقدر بہ عید اڪبر مانده ؟
🍇پنجاه و چهار روز دیگر مانده
☘️رفته اسٺ جهان و بعد از این خواهد رفت
🍇تا روز ابد ولاے حیدر مانده
#یا_علے_مددے💛💚
▪️▪️
🗓امروز 02 اردیبهشت 1404
▪️#66_روز تا #محرم💔
آטּ گداییم ڪہ دارایـے عالم داریم
فیض از سفره ے ارباب دمادم داریم
تا ڪہ گوهر چڪد از معدטּ چشم ٺر ما
شصٺ و شش روز دگر تا به مُحرَّم داریم
#سلام_علے_ساڪن_ڪربلا♥️
🌹فضيلت تسبیحات امیرالمومنین (ع)*
هر کس تسبیحات حضرت علی (ع) را بعد از هر نماز بخواند، خدا هزار بلای دنیوی را از او دور میکند، که آسانترین آن بازگشت از دین است و در آخرت برای او هزار منزلگاه آماده میکند که یکی از آن منزلتها مجاورت رسول خدا (ص) است.
ثواب تسبیح عرش برای شیعه حضرت علی ع
*🟩آیا میدانید که تسبیحاتی داریم به نام تسبیحات امیرالمؤمنین علیه السلام که دارای فضیلت بسیار زیادی هست؟ و در عین حال خیلی راحت هست؟!
در کنار تسبیحات حضرت زهرا (س)، تسبیحات امیرالمومنین (ع) نیز وجود دارد که دارای فضیلت زیادی است.
کیفیت تسبیحات حضرت امیرالمومنین به شرح زیر است:
١٠ بار سبحان الله
١٠ بار الحمدلله
١٠ بار الله اکبر
١٠ بار لا اله الا الله
بعد از هر نماز.
فضیلت این تسبیحات:
امیرالمؤمنین (ع) به براء بن عازب فرمودند:
آیا کاری به تو یاد دهم که، چون آن را انجام دهی، از اولیای خدا خواهی بود؟
براء گفت: بله.
حضرت تسبیحات فوق را به او آموزش دادند و سپس فرمودند: هر کس این تسبیحات را بعد از هر نماز بخواند، خدا هزار بلای دنیوی را از او دور میکند، که آسانترین آن بازگشت از دین است و در آخرت برای او هزار منزلگاه آماده میکند که یکی از آن منزلتها مجاورت رسول خدا (ص) است.
منبع:مستدرک الوسائل، ج٥، ص ٨٢- و بحار الانوار، چ بیروت، ج ٨٣.