eitaa logo
صادقیه ( محبّی )
2.7هزار دنبال‌کننده
4.3هزار عکس
11.1هزار ویدیو
321 فایل
09153052990 علی محبی ( صادقیه ) راه ارتباط با مدیر👇 @Sadeghiyon314
مشاهده در ایتا
دانلود
🌷 مطالب بیان شده در این جلسه👇👆 دعای 48 صحیفه سجادیه فراز 28 (28) يَا رَبِّ يَا رَبِّ، يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ، يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اسْتَجِبْ لِي جَمِيعَ مَا سَأَلْتُكَ وَ طَلَبْتُ إِلَيْكَ وَ رَغِبْتُ فِيهِ إِلَيْكَ، وَ أَرِدْهُ وَ قَدِّرْهُ وَ اقْضِهِ وَ أَمْضِهِ.... يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ حنان از اسمای خدا و به معنای رحیم است «منان » بودن پروردگار همان منت گذاری «عملی » و انعام و احسان به موجودات است مقصود از «منان » نعمت بخشی است، یعنی طرف را غرق نعمت ساختن و حاجت او را بر آورده ساختن است، نه منت نهادن از ديدگاه قرآن كريم منّت پسنديده دو ركن دارد: 1. نعمتِ داده شده، بزرگ و سنگين باشد، 2. منعم، نعمت را بى‏هيچ چشمداشتى عطا كند، «هذَا عَطَاؤُنَا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسَابٍ» ، «فامنن» يعنى: بى توقّع نعمت ببخش. *فرق اسم شريف «منّان و حنّان» اسم شريف «منّان» نوعا همراه با اسم شريف «حنّان» استعمال مى‏شود، هر دو از اسماى حسناى الهى است: فرق بين اين دو اسم آن است كه به ذات اقدس اله از آن جهت كه به بنده‏اى كه از او اعراض نموده باشد نيز نعمت مى‏بخشد، «حنّان» مى‏گويند،و از آن جهت كه پيش از سؤال كردن بنده به او نعمت مى‏بخشد «منّان» مى‏گويند. مجمع البحرين، ج‏6، ص: 240 وَ فِي حَدِيثِ عَلِيٍّ ع‏، وَ قَدْ سُئِلَ عَنِ‏ الْحَنَّانِ‏ وَ الْمَنَّانِ فَقَالَ" الْحَنَّانُ‏ هُوَ الَّذِي‏ يُقْبِلُ‏ عَلَى‏ مَنْ‏ أَعْرَضَ‏ عَنْهُ‏، وَ الْمَنَّانُ هُوَ الَّذِي يَبْدَأُ بِالنَّوَال قَبْلَ السُّؤَالِ". رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم در حدیثی فرمود: «المنان بما یعطی، لا یکلمه الله ولا ینظر الیه ولا یزکیه و له عذاب الیم ». کسی که به چیزی که بخشش می کند، منت نهد، خداوند با او سخن نمی گوید، و به او از دریچه لطف نمی نگردد، و او را (از گناه) پاک نمی سازد و عذاب دردناک درکمین او است. طبرسی، مجمع البیان، ذیل آیه 262 از سوره بقره. امیرمؤمنان علیه السلام در خطبه ای به نام «خطبه اشباح » که در بیان اوصاف خداوند است چنین فرمود: ... »المنان بفوائد النعم وعوائد المزید والقسم « ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه:6/398. ستایش خداوندی را که «منان » است به نعمتهای پر فایده و برکتهای فراوان و قسمتهای مقدره. *»اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ مِنْ مَنِّكَ بِاَقْدَمِهِ وَكُلُّ مَنِّكَ قَديمٌ، اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِمَنِّكَ كُلِّهِ « خداوندا! از تو درخواست مى‏كنم قديمى‏ترين احسان‏هايت را، در صورتى كه تمام احسان‏هايت قديم است، خدايا! پس درخواست مى‏كنم به حق تمام احسان‏هايت.هر شى‏ء سنگين و با ارزش را «مَنْ» مى‏گويند. و خداوند منّان است چون نعمت سنگين و وزين عطا مى‏كند، قرآن كريم تنها از نعمت‏هاى بزرگ و هداياى معنوى الهى، مانند ايمان، قرآن، امامت، رسالت، ولايت و نبوت به «منّت» ياد مى‏كند و هنگام تعبير از اعطاى آنها فعلِ «منّ» را به كار مى‏برد نه از نعمت‏هاى مادى مانند آب و هوا، حتى حيات مادى، «لَقَدْ مَنَّ اللّه‏ُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ » با وجود اين كه قرآن كريم از نعمت‏هاى الهىِ فراوان ياد مى‏كند و آنها را بى‏شمار مى‏داند: «وَإِن تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللّه‏ِ لاَ تُحْصُوهَا » ، ولى نعمت پر اهمّيّت‏تر و والاتر را «منّت» مى‏خواند نظير بعث انبياء و نصب امامان «وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ» ، زيرا امامت فروغ مستمر نبوت است و از منّت‏هاى الهى بر بندگان مى‏باشد. پس بنابراين همانطورى كه بعثت خاتم الانبياء صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله و سلّم مِنّت و نعمت وزين و گرانسنگ خداست، امامت معصومان به ويژه خاتم اوصياء عليه‏السلام نيز منّت و نعمت گرانقدر الهى خواهد بود. 🆔 https://t.me/sadeghiyemohebbi 🌷📚🌷📚🌷📚🌷 🆔 https://instagram.com/sadeghiye_ .
تبعات افزایش قیمت موز!🍌🍌🍌 😐😐😐
قدر فرصتها را بدانید
❤️ یکی از راه‌های بر آورده شدن حاجات نذر کردن است هنگامی که انسان در برابر مشکلی قرار می گیرد، مصیبتی بر او وارد می شود، راههای گشایش کارها بر او بسته می شود و رسیدن به آرزوها برایش غیرممکن می گردد، در آن زمان است که پناه می آورد به خدایی که از هر چیز بی نیاز است و همه چیز در دست اوست. و به درستی که انسان اطمینان و باور دارد به اینکه پروردگارش، کسی را که به او امید دارد، ناامید نمی کند و برای همین هم او را می خواند، فقط از او درخواست یاری کرده و به او متوسل می شود و تضرع و زاری می کند. «نذر» عبارت است از عمل ثوابی که شخص مکلف، بر عهده ی خود واجب می سازد و این امر برای خداست. نذر های متفاوتی شنیدید و میشود کرد مثل خوردنی و پوشیدنی و یا وقف مکان جهت یتیم و یا فقیر و یا سید و یا معلول و.... ولی چیزی که متاسفانه خیلی خیلی کم و شاید اصلا نیست وقف یا نذر فرهنگی است جهت یتیم های فرهنگی یتیم های معنوی و فقراء روحی و دور افتاده های از امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف خلاصه اینکه جهت مسجد و حسینیه و یتیم و فقیرهای ظاهری خرج های بسیار بسیار میشود اما برای دین و معنویت و حضرت مهدی خیلی خیلی کم هزینه میشود در این زمان وانفسا میشود و چقدر زیباست که وقف کنیم و یا نذر بدهیم و یا انفاق کنیم و یا صله به امام عصر علیه السلام بدهیم و هزینه کنیم برای یک نفر که در راه دین و ترویج مکتب و تعالی معنویت و حضرت حجت کار می کند و زحمت می کشد و می شود ثواب این کار را هدیه برای هریک از معصومین علیهم السلام و یا هدیه برای امواتمان پدرها و مادرها فرستاد و کسانیکه چنین نذری کنند به خاطر اهمیّت ویژه ای که این امر دارد ان شاء حتما ماجور خواهند بود و در صورت وقف چیزی یا مکانی در این امور صدقه جاریه ای برای ایشان خواهد بود ان شاء الله 👇🌹👇🌹👇🌹 امام صادق (ع) فرمودند: «که هیچ چیز نزد خدا از صرف نمودن مال برای امام علیه السلام محبوب تر نیست و بدرستی که خداوند در عوض یک درهم که مؤمن از مال خود بمصرف امام برساند به اندازه کوه احد در بهشت به او عطا می فرماید.» (مکیال المکارم/ج۲/ص۳۵۱) 🌹 امام صادق (ع) فرمودند: «یک درهم که با آن امام (ع) صله شود از دو میلیون درهم در سایر کارهای نیک بهتر است .» (کافی ج۲ ص ۱۵۶) 🌹 امام به بخشش و اعطای مردم نیازی ندارد: امام صادق (ع) ذیل آیه « من ذالذی یقرض الله قرضا حسنا فیضاعفه له اضعافا کثیرة » چه کسی است که به خدا قرضی نیکو دهد تا خداوند عوض آن را چندین برابر بسیار سازد ( بقره/۲۴۵ ) فرمود: «در مورد صله امام نازل شده است .» و نیز فرمودند: «هر کس پندارد که امام به آنچه در دست مردم هست احتیاج دارد کافر است ، جز این نیست که مردم نیازمند این هستند که امام از ایشان بپذیرد . خداوند عزوجل فرموده : از اموال آنها صدقه برگیر زیرا آن ها را به وسیله ی آن پاک و تزکیه می نمایی.» (مکیال المکارم/ج۲/ص۳۵۳) 🌹🌹🌹🌹🌹