#صوت بند ۴۵ استغفار امیرالمومنین.

👆👆👆👆👆

بانک سپه کد ۱۳۶۵ کرج خانمی که کشف حجاب کرده داره با معاون شعبه حرف میزنه ( کار بانکی) ششم اسفند ارسالی ازمخاطبین خواستار برخورد با رییس شعبه هستیم

💠پلمپ یک رستوران در فرودگاه مهرآباد به دلیل قانون شکنی و ارائه خدمات به افراد بی‌حجاب 🔹ممنوعیت ارائه خدمات به هنجارشکنان کاملا جدیست و مبادا اصناف در اجرای قانون جهت مقابله با ابتذال فرهنگی کوتاهی کنند

#داستان_تدفین_حضرت_یوسف(ع) 🔹پس از آنکه یوسف، یعقوب نبی و برادرانش را به مصر برد با آنها زندگی کرد تا اینکه یعقوب از دنیا رفت. یوسف بنا بر وصیت پدرش جسد او را به فلسطین برده و در کنار قبر ابراهیم(ع) و اسحاق(ع) دفن نمود و به مصر بازگشت . 🔸 طول عمر حضرت یوسف علیه السلام را بین 110 تا 120 سال ذکر کرده اند یوسف خود نیز وصیت کرد که پس از مرگش در کنار پدرانش در فلسطین دفن شود. 🔹لیکن او به قدری محبوبیت اجتماعی پیدا۸ کرده و عزت فوق العاده‎ای نزد مردم مصر داشت که پس از فوتش بر سر محل به خاک سپاریش نزاع شد. هر طایفه‎ای می‎خواست جنازه یوسف در محل آنها دفن شود، تا قبر او مایه برکت در زندگی‎شان باشد. بالاخره رأی بر این شد که جنازه یوسف را درتابوتی مرمرین گذاشته و درکف رودنیل دفن کنند، زیرا آب رود که از روی قبر رد می‎شد مورد استفاده همه قرار می‎گرفت و با این ترتیب همه مردم به فیض و برکت وجود پاک حضرت یوسف (ع)می‎رسیدند. این قبرتا زمان حضرت موسى (ع ) هم چنان در رود نیل بود تا اینکه 300 سال بعد حضرت موسی به فرمان خداوند مقبره او را درآورد و با خود به فلسطین برد. 🔸مسعودى مى گوید: سبب این که موسى جنازه یوسف را از مصر حمل کرد، آن بود که باران بر بنى اسرائیل نیامد. پس خداى عزوجل به موسى وحى فرمود جنازه یوسف را بیرون آورد. موسى از محل دفن یوسف پرسید و پیرزنى نابینا و زمین گیر از بنى اسرائیل گفت : من جاى یوسف را مى دانم ولى سه حاجت دارم که باید از خدا بخواهى آنها را برآورد تا آن جا را به تو نشان دهم! 🔹خداوند به موسى وحى فرمود سخنش را بپذیر که این امتحانی برای اوبود وما حاجت هایش را بر آوردیم. پیرزن محل دفن یوسف را نشان داد و موسى جنازه را بیرون آورد و به فلسطین منتقل ساخت... آرامگاه حضرت یوسف نبی(ع) اکنون در شرق نابلس سرزمین‌های اشغالی قراردارد... 📚منابع :قرآن کریم، انجیل عهد عتیق، تورات عهد قدیم ، مجمع البیان طبرسی ج 5 ص 266، اثبات الوصیة ص 38، علل الشرایع، ص 107؛